Στο Τόκιο, έλαβε χώρα μια έκθεση αφιερωμένη στην ιστορία της Rimowa: από τα πρώτα μπαούλα της που σχεδιάστηκαν για ταξίδια με ατμομηχανές και πλοία μέχρι τις εργονομικές βαλίτσες του σήμερα με σχέδια και μεγέθη κατάλληλα και λειτουργικά για κάθε σύγχρονο ταξιδιώτη και μέσο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η Görtz & Morszeck (όπως ονομαζόταν τότε η Rimowa) έμπαινε στην τέταρτη δεκαετία της λειτουργίας της, όταν το εργοστάσιο της εταιρείας στην Κολωνία υπέστη μια πυρκαγιά. Όταν ο γιος του Paul Morszeck, Richard, ανέλαβε την επιχείρηση το 1937, την μετονόμασε σε Rimowa από τα αρχικά του όνοματός του –Richard Morszeck Warenzeichen- και κυκλοφόρησε την πρώτη βαλίτσα αλουμινίου. Δε διέθετε τις δημοφιλείς αυλακώσεις αλλά ήταν η αρχή αυτού που γνωρίζουμε σήμερα.
Τον περασμένο Ιούνιο η γκαλερί Jing Harajuku -στο πολυσύχναστο Harajuku του Τόκιο- φιλοξένησε μια έκθεση με τίτλο Rimowa SEIT 1898: μια έκθεση που διήρκησε μόλις εννέα ημέρες και η οποία “χαρτογράφησε” την 125χρονη ιστορία του οίκου, μέσα από μια προσεκτική επιλογή 100 κομματιών από το εκτενές αρχείο του.
Η διάταξη της έκθεσης παρέπεμπε σε ιστορικές λεπτομέρειες σχετικά με το ξεκίνημα και την πορεία της εταιρείας.
Επιπλέον αναδείχθηκαν σχεδιαστικές και λειτουργικές καινοτομίες, όπως για παράδειγμα ο πατενταρισμένος σχεδιασμός των τροχών που εξασφαλίζει ομαλή κίνηση, αλλά και κομμάτια από συνεργασίες με εμβληματικούς καλλιτέχνες και σχεδιαστές όπως Virgil Abloh, Takashi Murakami, Dior x Rimowa, Gewa x Rimowa.
Ο Bonnet-Masimbert, CEO της Rimowa αναφέρει: “Κάθε κομμάτι ξεκινά ως ένας κενός καμβάς, που προορίζεται για δημιουργικότητα και διευκόλυνση με ποικιλία σε σχήμα, μέγεθος, χρώμα, τεχνικές προδιαγραφές και διακόσμηση. Ένα από τα μοναδικά κοινά χαρακτηριστικά είναι η αυλάκωση.”
Περισσότεροι από 50 τεχνίτες είναι υπεύθυνοι για την κατασκευή μιας βαλίτσας Rimowa. Το 90 τοις εκατό της διαδικασίας εκτελείται με το χέρι. Το προϊόν “περνά” από 100 στάδια παραγωγής ενώ αποτελείται από πάνω από 200 εξαρτήματα.
Οι γρατζουνιές-φθορές που “μαζεύει” κάθε βαλίτσα με την πάροδο του χρόνου θεωρούνται από πολλούς ως μέρος της πατίνας της. Η βαλίτσα -με ισόβια εγγύηση- γίνεται συνοδοιπόρος αλλά και κενός καμβάς στον οποίο αποτυπώνονται αναμνήσεις αλλά και όνειρα για ταξίδια που δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί.
*H έκθεση παρουσιάστηκε και στην Νέα Υόρκη τον περασμένο Σεπτέμβριο ενώ θα “περιοδεύσει” και σε άλλες πόλεις τον επόμενο χρόνο.
Source | Another Mag
