Ο Βρετανός αρχιτέκτονας David Chipperfield, γνωστός για τα σχέδια του που αψηφούν το σύγχρονο παγκοσμιοποιητικό στυλ αλλά και για τις κομψές μοντερνιστικές παρεμβάσεις του σε ιστορικά κτίρια, ανακηρύχθηκε νικητής του βραβείου Pritzker 2023, της υψηλότερης διάκρισης της αρχιτεκτονικής.
Με ένα εκτεταμένο σύνολο κατασκευαστικών projects που περιλαμβάνει πάνω από εκατό έργα σε 3 ηπείρους, σε πάνω από τέσσερις δεκαετίες, έχει επίσης βραβευτεί για την προσφορά του στον κόσμο της αρχιτεκτονικής το 2010, όπου έλαβε την τιμητική διάκριση του Ιππότη, και το 2011, όπου έλαβε το Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο RIBA. Έχει επίσης λάβει το Βραβείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Σύγχρονη Αρχιτεκτονική, το Βραβείο Mies van der Rohe, ενώ ανέλαβε και την επιμέλεια της 13ης Biennale Architettura το 2012.
Μαζί με το αρχιτεκτονικό γραφείο του Αλέξανδρου Ν. Τομπάζη Α.Ε., θα αναλάβει την επέκταση του Νέου Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Μεταξύ των μουσείων/γκαλερί που έχει αναλάβει το γραφείο του είναι: το Museo Jumex στην Πόλη του Μεξικό, το Turner Contemporary στην Αγγλία και το Μουσείο Τέχνης Kunsthaus στη Ζυρίχη. Έχει επίσης αναλάβει την ανακατασκευή του Μουσείου Neues στο Βερολίνο και την επέκταση της Neue Nationalgalerie, που σχεδιάστηκε από τον Mies van der Rohe, επίσης στο Βερολίνο.
Το 2017, επιλέχθηκε να αποκαταστήσει το Procuratie Vecchie του 19ου αιώνα (τρία συνδεδεμένα κτίρια) στην Piazza San Marco της Βενετίας.
Άλλες αξιοσημείωτες κατασκευές του περιλαμβάνουν το κτίριο Americas’ Cup (Veles e Vents’ \ Sails and Winds) στη Βαλένθια της Ισπανίας, το παρεκκλήσι και το κέντρο επισκεπτών του κοιμητηρίου Inagawa στο Hyogo της Ιαπωνίας και το κεντρικό παράρτημα της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Des Moines στην Αϊόβα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο David Chipperfield διαθέτει μια αρχιτεκτονική έκφραση συγκρατημένη, που γίνεται πάντα με λιτότητα, αποφεύγοντας περιττές κινήσεις, τάσεις και μόδες, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην επίσημη ανακοίνωση της κριτικής επιτροπής του βραβείου. “Δουλεύει αγκαλιάζοντας το προϋπάρχον, σχεδιάζοντας και παρεμβαίνοντας σε διάλογο με τον χρόνο και τον τόπο-πράγμα που αποτελεί μια διάσταση της βιωσιμότητας που δεν είναι εμφανής τα τελευταία χρόνια: η βιωσιμότητα, όχι μόνο εξαλείφει τα περιττά, αλλά είναι επίσης το πρώτο βήμα για τη δημιουργία δομών ικανών να διαρκέσουν, φυσικά και πολιτιστικά”.
Γεννημένος στο Λονδίνο και μεγαλωμένος σε ένα αγρόκτημα, ο Chipperfield αποφοίτησε από το Kingston School of Art το 1976 και το Architectural Association School of Architecture στο Λονδίνο το 1980. Οι πρώτες του σημαντικές δουλειές, το 1988 και το 1989, ήταν το Μουσείο Gotoh στην Chiba της Ιαπωνίας και το River & Rowing Museum στο Henley-on-Thames της Αγγλίας αντίστοιχα.
Σήμερα η φίρμα του, David Chipperfield Architects, έχει γραφεία σε Βερολίνο, Λονδίνο, Μιλάνο, Σαντιάγο ντε Κομποστέλα (Ισπανία) και Σαγκάη.
Μιλώντας στους New York Times με την ευκαιρία του βραβείου, ο αρχιτέκτονας, πολεοδόμος και ακτιβιστής Chipperfield εξέφρασε την ευχαρίστηση που κέρδισε το βραβείο, αλλά γρήγορα άδραξε την ευκαιρία να επιστήσει την προσοχή σε μια αρχιτεκτονική που είναι βιώσιμη και προσβάσιμη στο ευρύ κοινό και όχι μόνο σε λίγους. “Θα πρέπει να είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη να έχει στέγη, να έχει ένα καλό φυσικό περιβάλλον”, υποστήριξε. “Αυτό δεν πρέπει να είναι προνόμιο μόνο των πλουσίων. Δεν μπορούμε απλώς να αφήνουμε στην άκρη κομμάτια της κοινωνίας”.
Το βραβείο θα του απονεμηθεί στην τελετή απονομής του βραβείου Pritzker 2023 στην Αθήνα τον Μάιο.
Source | Arch Daily, ArtForum
