Για τη δικηγόρο και γκαλερίστα Oyinkansola Dada, η απόκτηση ενός χώρου που να μπορεί να αποκαλεί δικό της ήταν στόχος της πολλά χρόνια, μιας και ήταν το μικρότερο από 10 αδέρφια και πέρασε μεγάλο μέρος της παιδικής της ηλικίας μοιραζόμενη δωμάτια με τα μεγαλύτερα αδέρφια της, στο Λάγος της Νιγηρίας όπου μεγάλωσε. Πριν από εννέα μήνες, το κατάφερε, μετακομίζοντας στο διαμέρισμά της –στο Pimlico, στο νοτιοδυτικό Λονδίνο– και από τότε νιώθει ευγνωμοσύνη.
“Περίμενα όλη μου τη ζωή για αυτό. Να μπορώ να βάζω τα πράγματα όπως θέλω. Είναι συγκινητικό να λέω ότι αυτός ο χώρος είναι δικός μου”.
Στο εσωτερικό, ένα μεγάλο παράθυρο έχει θέα στα γειτονικά κτήρια, ενώ η συλλογή έργων τέχνης της Oyinkansola Dada τραβά την προσοχή. Ως ιδρύτρια της ομώνυμης γκαλερί, Dada Gallery και του περιοδικού της, Dada, η Oyinkansola υπερασπίζεται το έργο ανερχόμενων μαύρων καλλιτεχνών από την Αφρική (Fidelis Joseph, Bunmi Agusto, Nuits Balnearies, Kwadwo Asiedu, Ayanfe Olarinde, Bruce Onabrakpeya και Uthman Wahab).
Σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους της, η Oyinkansola δε μεγάλωσε μέσα στην τέχνη. Στην πραγματικότητα, μόλις στα 17 της, μετακόμισε στο Λονδίνο για να σπουδάσει πολιτική όπου είχε αυτό που περιγράφει ως “προ-καλλιτεχνικό ξύπνημα” ενώ διάβαζε και πολλή “μαύρη” λογοτεχνία από συγγραφείς όπως οι Chinua Achebe και Chimamanda Ngozi Adichie. “Η μαύρη λογοτεχνία έθεσε τις βάσεις για το πώς βλέπω την τέχνη”. Σήμερα η Oyinkansola είναι μεταξύ εκείνων που διαμορφώνουν τις τάσεις στο χώρο της, κάτι που κάνει μοιράζοντας τον χρόνο της μεταξύ Λονδίνου και Λάγος.
“Το να βρίσκομαι εδώ με ενθουσιάζει γιατί αυτή η πόλη είναι πρωτεύουσα τέχνης. Το Λάγος δεν έχει την ίδια υποδομή, αλλά υπάρχει κάτι συναρπαστικό στο να είσαι μέρος μιας αγοράς που τώρα βρίσκει τον εαυτό της. Νιώθω ότι οι δυνατότητες είναι ατελείωτες εκεί, γιατί υπάρχει τόσο μεγάλο περιθώριο ανάπτυξης”.
Το σπίτι της θα το χαρακτήριζε, άνετο και κομψό. Αγαπά τα ψηλά ταβάνια, δε συμπαθεί τις σύγχρονες κατασκευές, ενώ θα ήθελε ξύλινα πατώματα.
“Ο χώρος αντικατοπτρίζει πολύ εμένα – και νομίζω ότι αυτό οφείλεται στο ότι είναι ένα μείγμα από όλες τις εμπειρίες μου. Υπάρχουν πράγματα που έχω συλλέξει από τα ταξίδια μου, πίνακες ζωγραφικής καλλιτεχνών που θαυμάζω και βιβλία που μου αρέσουν. “
Ο καναπές Ligne Roset είναι από τα αγαπημένα της αντικείμενα στο σπίτι, λόγω της άνεσης που της εξασφαλίζει, μιας και η χαλάρωση είναι για εκείνη μια από τις σημαντικότερες πολυτέλειες.
Επίσης ο πίνακας του Fidelis Joseph πίσω από τον καναπέ, τον οποίο αγόρασε η ίδια στον εαυτό της ως δώρο για τα 25α γενέθλιά της, είναι αγαπημένο της αντικείμενο ενώ είναι το μεγαλύτερο κομμάτι που έχει στην κατοχή της μέχρι στιγμής. Πρόκειται για έναν πραγματικά χαρισματικό καλλιτέχνη με τον οποίο άρχισε να συνεργάζεται πρόσφατα.
Θαυμάζει το Casa Luis Barragán στην Πόλη του Μεξικό. “Η δομή του κτιρίου είναι όμορφη. Είναι πολύ κομψό και υπάρχει κάτι στις καθαρές γραμμές του. Η χρωματική παλέτα είναι επίσης εκπληκτική. Η μεξικάνικη αρχιτεκτονική έχει αυτή την ισορροπία μινιμαλισμού και όμορφης διακόσμησης.”
Αγαπά τη γειτονιά της μιας και βρίσκεται κοντά στην Tate Britain, έχει πολλά εστιατόρια και ιστορικά κτίρια. “Εμπνέομαι από τα παλιά κτίρια. Τα βγάζω φωτογραφίες όλη την ώρα. Παρατηρώ παλιά αρχοντικά και μου φαίνεται ενδιαφέρον να βλέπω πώς έχουν αλλάξει με τον κόσμο. Κάθε σπίτι έχει τόση ιστορία – και μου αρέσει αυτό.”
Φωτογραφίες| Ellen Christina Hannock
Source | The Modern House
