Quantcast

#Prototypes: Ευγενία Γεροντάρα

Καθένας από εμάς είναι πρωτότυπο του εαυτού του. Η διαδρομή που θα επιλέξει και οι άνθρωποι που θα συναντήσει καθορίζουν την εξέλιξη του. Σε αυτή τη στήλη φιλοξενούμε πρόσωπα που δημιουργούν έργο, «βάζουν» χρώμα στην καθημερινότητα μας και μπορεί να μάς εμπνεύσουν. Η θέληση έκφρασης ιδεών, συναισθημάτων, ονείρων μαζί με τη δύναμη του λόγου συνιστούν βάση για ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες συζητήσεις!

Από τον Ιωσήφ Κουτσουλίνη


Ευγενία Γεροντάρα, αυτοδίδακτη ζωγράφος & καλλιτέχνης κεραμικών


Η ιδιότητα σου ως αυτοδίδακτη ζωγράφος επηρέασε την ταυτότητα των δημιουργιών σου;

Δεν το γνωρίζω, ούτε το έχω σκεφτεί ποτέ. Θυμάμαι πάντα τον εαυτό μου να αποτυπώνω πρόσωπα παντού. Καμιά φορά αναρωτιέμαι πόσα σκίτσα έχω κάνει στη ζωή μου και χαμογελάω. Δε σκέφτηκα όταν ξεκίνησα να ζωγραφίζω πως θα αποδείξω ότι είμαι καλλιτέχνης ή δεξιοτέχνης. Ζωγράφιζα προσπαθώντας να αποτυπώσω το συναίσθημα και τη σκέψη του έργου μέσα από μία δημιουργία. Δε με ενδιέφερε μία σωστή φωτογραφική αποτύπωση –είναι μία σοβαρή μορφή τέχνης– αλλά πάντα κάτι έξω από αυτό ήθελα. Παιδεύω τον εγκέφαλο μου για να εφευρίσκω εικόνες και αυτό είναι που μου αρέσει. Τον εκπαιδεύω να κρίνει το καλό και ικανοποιούμαι όταν μπορεί και το επιτυγχάνει. Τότε ο θεατής όσο και ο δημιουργός νιώθουν μία πηγαία ικανοποίηση.

Πόσο «αληθινοί» είναι οι χαρακτήρες που αποτυπώνεις στις δημιουργίες σου;

Όλα τα σχέδια είναι τυχαία. Δε φτιάχνω το ίδιο 2η φορά. Έχω μία άρνηση σε αυτό. Δε θέλω να αισθάνομαι παραγωγική μηχανή. Είναι αληθινοί οι χαρακτήρες. Επηρεάζομαι από ανθρώπους, από στιγμές που με περιτριγυρίζουν και παρατηρώ. Η Miss Art είναι το καρτούν μου. Δεν είναι όμως μονοδιάστατη ή «εγκλωβισμένη» σε μία ταυτότητα. Εξελίσσεται, μεγαλώνει, αλλάζουν τα χαρακτηριστικά της, ερωτεύεται, απογοητεύεται, σκέφτεται να πάει διακοπές κ.α. Τα κάνει όλα! Νιώθω πως εξελίσσεται μαζί μου!

Μέσα από τα έργα μου προσδοκώ να μοιράζω αγάπη. Όταν βρίσκομαι στο κατάστημα, παρατηρώντας τους επισκέπτες να περιεργάζονται τα διάφορα αντικείμενα με χαρακτήρες & μηνύματα, εισπράττω ενέργεια. Τους βλέπω να χαμογελούν, να αναγνωρίζουν δικούς τους ανθρώπους και έτσι νιώθω ότι λαμβάνουν τη δική μου ενέργεια. Αυτό με χαροποιεί πολύ!

Επιλέγεις να χρησιμοποιείς ποικιλία χρωμάτων. Αυτό σχετίζεται με το πώς βλέπεις τον κόσμο γύρω μας;

Αγαπώ τα χρώματα πολύ. Ναι! Στη ζωγραφική είναι το στοιχείο εκείνο που ευχαριστεί το μάτι. Προσκαλεί τον θεατή να στρέψει το βλέμμα του σε ένα έργο και δημιουργεί μία υποσυνείδητη  αίσθηση ισορροπίας και τάξης στην οπτική του εμπειρία. Όταν κάτι δεν είναι αρμονικό καταλήγει σε ένα βαρετό αποτέλεσμα. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος επιλέγει να απορρίψει την εικόνα τού μη αρμονικού έργου. Το χρώμα είναι από τα πιο δυναμικά στοιχεία σε ένα έργο ζωγραφικής. Πολλοί είναι οι καλλιτέχνες που μελετούν για χρόνια τη θεωρία του χρώματος και με καθημερινή εξάσκηση προσπαθούν να επιτύχουν ένα άρτιο αποτέλεσμα.

evgenia gerontara

Ως κεραμίστρια νιώθεις ότι εξελίσσεις την οικογενειακή σου ιστορία, όντας αγγειογράφος ο πατέρας σου;

Χαίρομαι που εξελίσσω τα όνειρα του πατέρα μου. Γιατί κι εκείνος όλη του τη ζωή την έδωσε σε αυτό που έκανε. Έχω εικόνες και βιώματα από το εργαστήριο του, καθώς μεγάλωσα μέσα σε αυτό. Το εργαστήριο είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Εκεί συμβαίνουν όλα.. επιτυχίες, λάθη, απώλειες. Για παράδειγμα, ζωγραφίζεις κάτι για μία εβδομάδα και ξαφνικά πέφτει και σπάει. Το βάζεις στον φούρνο και καίγεται.

Ναι και είμαι υπερήφανη για αυτό και επίσης τυχερή γιατί ζώντας σε ένα εργαστήριο και μεγαλώνοντας σε αυτό κατάλαβα από μικρή πως λειτουργεί ο χώρος. Όλα έχουν μια σειρά παραγωγής, κόπο, πειράματα και απώλειες. Το εργαστήριο είναι ο μαγικός χώρος που σου επιτρέπεται να κάνεις λάθος, να μην ξέρει τι θέλεις αλλά να φτιάχνεις υπέροχα αντικείμενα που ποτέ δε φανταζόσουν ότι μπορείς. Την τέχνη του πατέρα μου που ήταν καθαρά αρχαϊκή, ζωγραφίζοντας μελανόμορφα ή ερυθρόμορφα αγγεία, την κουβαλάω μέσα μου και όταν τη μπερδεύω με τη δική μου, την πιο αυθόρμητη, συνδέω μνήμες, συναισθήματα και ευχάριστες αναμνήσεις. Στο εργαστήριο έμαθα πως το δυσκολότερο κομμάτι είναι όταν γνωρίζεις πως το έργο στο οποίο έχεις αφιερώσει χρόνο και ενέργεια μπορεί να καταρρεύσει εν ριπή οφθαλμού. Πονάει πάντα να βλέπεις ένα σπασμένο κομμάτι. Σε αυτές τι περιπτώσεις όμως αυτό το κομμάτι μπορεί να γίνει αφορμή για κάτι νέο. Οτιδήποτε χειροποίητο έχει δυσκολία στη διαδικασία παραγωγής, έτσι και στα κεραμικά. Η κατασκευή τους είναι χρονοβόρα διαδικασία και πολλές φορές δύσκολο να την κοστολογήσεις. Είναι λίγοι προς το παρόν εκείνοι που κατανοούν και εκτιμούν το χειροποίητο αντικείμενο ως προς τη σχέση ποιότητας-τιμής. Η κεραμική είναι μία τέχνη που απαιτεί χρόνο και προσήλωση, κάθε αντικείμενο της μοναδικό. Κάπως έτσι κερδίζει τον σεβασμό και την εκτίμηση του. Θέλω να δημιουργώ αντικείμενα που σε συντροφεύουν στην καθημερινότητα.

Πώς νιώθεις ως καλλιτέχνιδα της οποίας τα έργα συναντώνται από σπίτια μέχρι και εκθέσεις;

Αν δεν μπορώ να δώσω τον εαυτό μου στο αγαπημένο μου έργο, είμαι δυστυχισμένη. Όμως αισθάνομαι ευλογημένη όταν βλέπω ανθρώπους να συγκινούνται μπροστά σε ένα έργο μου. Νιώθω σα να ήταν δίπλα μου και νιώθουν τη δική μου συγκίνηση όταν το ζωγράφιζα. Θέλω να ασχολούμαι με την τέχνη, να δώσω όλο μου το είναι και την προσπάθεια μου για αυτή. Θέλω μόνο να δώσω στην τέχνη μου, δε θέλω να πάρω από αυτή. Οι ποιότητα των έργων εξασφαλίζει την πορεία σου και εγώ αυτό που κάνω είναι να διεκδικώ αυτό που θέλω, να του δίνω τον κόπο που το αναλογεί για να το αποκτήσω. Χάρη στη ζωγραφική νιώθω χαρούμενη. Η ζωγραφική είναι σαν το καλό μαγείρεμα.. μπορείς να το δοκιμάσεις, αλλά όχι να το εξηγήσεις. Είναι μία ήσυχη τέχνη και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το σημαντικό της πλεονέκτημα. Είναι μια παθιασμένη σιωπή. Είναι μία σύγκρουση διαφορετικών κόσμων που καλούνται να δημιουργήσουν έναν καινούριο. Δε θα ήθελα να γίνω ομοίωμα κανενός καλλιτέχνη, παρά να συνεχίσω να είμαι εκφραστική, δημιουργική, πρωτοποριακή στο έργο μου. Πιστεύω σε αυτό και σε οποιαδήποτε κακή κριτική μου έχουν κάνει.

evgenia gerontara (2)

Photography: Joseph Alexiadis

#Prototypesbydidee

DIDÉE.GR