Πρόκειται για την ανακαινισμένη κατοικία του Δανού αρχιτέκτονα-σχεδιαστή εσωτερικών χώρων David Thulstrup, η οποία βρίσκεται στον τελευταίο όροφο μιας πολυκατοικίας του 1920.
Ο σχεδιασμός της κατοικίας έγινε με γνώμονα το προσωπικό στυλ του αρχιτέκτονα αλλά την ίδια στιγμή δόθηκε βάση και στην απλότητα χωρίς περιττές πληροφορίες.
«Ως Δανός, ο σχεδιασμός έχει να κάνει με την άνεση και την υγιεινή. Κάνοντας έναν χώρο προσιτό και φιλόξενο για όλους έχεις πετύχει το ζητούμενο. Δε δημιουργώ πράγματα που είναι εντυπωσιακά.» θα αναφέρει ο Thulstrup στο ΑD.
Με την ίδια φιλοσοφία πορεύτηκε και στην ανακαίνιση της κατοικίας του, ενός διαμερίσματος 140 τετραγωνικών μέτρων το οποίο βρίσκεται στον τελευταίο όροφο ενός κτιρίου της δεκαετίας του 1920 στο Amager, μια γειτονιά της άλλοτε νησιωτικής εργατικής τάξης που μετατράπηκε σε αγαπημένη συνοικία των hipster της Κοπεγχάγης. Πρόκειται για μια κατοικία που έχει να επιδείξει άνεση, απλότητα και λεπτότητα – χαρακτηριστικές ιδιότητες που έχει υιοθετήσει ο Thulstrup σε πολλά project του όπως στο εστιατόριο Noma.
Το σπίτι μετατράπηκε σε έναν ενιαίο χώρο (studio) με ψηλά κουφώματα και μια μεγάλη σειρά παραθύρων που προσφέρουν ανεμπόδιστα την θέα στην πόλη. «Αυτό που πραγματικά χρειαζόμουν στο σπίτι είναι ένα απλό περιβάλλον.», θα αναφέρει και αυτό είναι κάτι που αντικατοπτρίζεται στους λευκούς τοίχους και τα δάπεδα από πεύκο, τα οποία τρίφτηκαν και περάστηκαν με φυσικό σαπούνι.
«Μέρος της διαδικασίας της ανακαίνισης ήταν να ζήσω με πράγματα που έχω δημιουργήσει, για να τα δοκιμάσω». Ως εκ τούτου απομάκρυνε ουσιαστικά όλα τα παλιά του έπιπλα, αντικαθιστώντας τα με κομμάτια δικού του σχεδιασμού. Για την κουζίνα, επέλεξε ένα σετ από ψηλές καρέκλες/ bar stools σε δέρμα σαμουά. Το σαλόνι διαθέτει πολυθρόνες και καναπέ, δικού του σχεδιασμού και πάλι, όλα επενδυμένα με sheepskin. Η τραπεζαρία πλαισιώνεται από ένα τραπέζι και καρέκλες επενδυμένες και αυτές με μαλλί. Στα δωμάτια και την κουζίνα υπάρχουν ντουλάπες/ ντουλάπια από «βουρτσισμένο» αλουμίνιο.
«Ζώντας» με αυτά τα κομμάτια, ο Thulstrup μπόρεσε να παρακολουθήσει από πρώτο χέρι όχι μόνο πώς εξελίσσονται με τη χρήση αλλά και πώς αλλάζουν οι ιδιότητες τους ανάλογα με την ώρα της ημέρας. Το φως του ήλιου που μπαίνει μέσα από τα πολλά παράθυρα του διαμερίσματος το πρωί και το απόγευμα, αποτυπώνει έντονα το ξεχωριστό χρώμα και υφή κάθε υλικού. Το βράδυ, ωστόσο, μια αναπαίσθητη λάμψη κυριαρχεί. «Βασίζομαι πάντα στη σκανδιναβική κληρονομιά του σχεδιασμού μου, όχι μόνο από την άποψη της αισθητικής αλλά και από φιλοσοφική άποψη. Υποστηρίζω τη σύγχρονη απλότητα και όχι αιχμηρές αποτυπώσεις πολυτέλειας».
Φωτογραφίες: Irina Boersma
Source AD
