Συνέντευξη: Μάτα Λίτου
Φωτογραφίες: Ιωσήφ Αλεξιάδης
Αν αποφασίσεις να εθελοντιστείς στο Athens Pride, το πρώτο πράγμα που θα μάθεις, πριν από το πόστο που θα έχεις εκείνη τη μέρα, τις αρμοδιότητες σου, πριν ακόμη και από την ημέρα της διεξαγωγής του φεστιβάλ, είναι το όνομα Φωτεινή.
Η Φωτεινή Πιπή, χωρίς να θέλουμε να αδικήσουμε κανέναν, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος που πάνω του στέκεται όλο το Φεστιβάλ Περηφάνιας της Αθήνας κι αυτό γιατί η Φωτεινή φέρνει εις πέρας το πιο δύσκολο κομμάτι του, τον πολύπλοκο, πολύμορφο και πάνω από όλα πολύχρωμο, εθελοντισμό. Με άλλα λόγια πρέπει για ένα εικοσιτετράωρο να καταφέρει να συνεννοηθεί και να συντονίσει 100 – και βάλε – ανθρώπους που μερικούς από αυτούς μπορεί να μην τους έχει ξαναδεί ποτέ στη ζωή της.
Ακόμη λοιπόν κι αν είσαι από αυτούς που έχουν κάποιες αμφιβολίες και δεν έχουν συμπληρώσει ακόμη την αίτηση η Φωτεινή, μετά από πέντε χρόνια υπεύθυνης εθελοντισμού, έχει βρει όλους τους κατάλληλους λόγους για να σε πείσει να πατήσεις το «υποβολή».
Φωτεινή πώς μπλέχτηκες εσύ με το Pride; Φαντάζομαι ότι ξεκίνησες σαν εθελόντρια. Πώς πήρες την απόφαση; Από πού το έμαθες και πόσο ήσουν;
Ξεκίνησα το 2011, τότε ήμουν 20-21 ετών και αναμείχθηκα ως εθελόντρια. Δεν χρειάστηκε και πολλή σκέψη, με ενημέρωσε μια γνωστή μου ότι υπάρχει ο εθελοντισμός, ότι θα συμμετάσχει κι εκείνη και αν θα με ενδιέφερε να πάω. Κάπως έτσι βρέθηκα στην πρώτη μου συνάντηση.
Από την πρώτη σου χρονιά στο Pride μέχρι το φετινό, τι έχει αλλάξει στο φεστιβάλ από τις διεκδικήσεις μέχρι την ίδια τη μέρα του Pride;
Από διεκδικήσεις δεν έχουν αλλάξει πάρα πολλά, άπλα αλλάζουν κάθε φορά ανάλογα με τις κοινωνικές καταστάσεις λ.χ. φέτος έχουμε σύμφωνο συμβίωσης, άρα πάμε πιο συντονισμένα για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Έχει αλλάξει προς το καλύτερο η νοοτροπία του κόσμου, θέλει ακόμα όμως. Τέλος η προσέλευση του κόσμου κάθε χρόνο αυξάνεται, κάτι το οποίο είναι πάρα πολύ θετικό.
Δώσε μου πέντε λέξεις που περιγράφουν για σένα τη μέρα του Pride.
Άγχος, χαρά, ζεστασιά, ανακούφιση, συγκίνηση.
Σαν υπεύθυνη εθελοντισμού τι είναι αυτό που σε ζορίζει περισσότερο; Πού τα βρίσκεις σκούρα;
Κάθε χρόνο έχω ένα σκοπό, να περάσουν καλά τα παιδιά και να εμπνευστούν να δουλέψουν και να συνεργαστούν. Αν σε μια συνάντηση νιώσω ότι βαρέθηκαν το λαμβάνω προσωπικά και νιώθω άσχημα. Το ίδιο όταν δεν βλέπω και ενδιαφέρον. Εκεί τα βρίσκω σκούρα, αυτό είναι και το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι πως θα καταπολεμήσω κάθε χρόνο.
Σαν Φωτεινή τώρα, άσχετα από υπεύθυνη ή εθελόντρια, τι είναι το Pride για σένα;
Το pride για μένα εν τέλει ήταν μεγάλο σχολείο. Δεν το έχω παρακολουθήσει ποτέ ως θεατής άλλα πάντα το διασκεδάζω. Για μένα είναι ίσως η πιο δυνατή σχέση, μεγάλωσα μέσα σ’αυτό, έμαθα να με αγαπάω περισσότερο, έμαθα τη Φωτεινή καλύτερα. Άρα μάλλον είναι ένα από τα μεγαλύτερα, χαρούμενα και γεμάτα χρόνια μου. Είναι η κινητήρια δύναμή μου.
Τι θα απαντούσες σε αυτούς που βλέπουν το Pride απλά σαν ένα πάρτι;
Αρχικά θα τους ρωτούσα αν έχουν έρθει ποτέ σε κάποιο, γιατί μάλλον δεν έχουν έρθει. Αν πάλι πέσω έξω και έχουν έρθει (και στην παρέλαση όμως) τότε καλώς. Όλες οι γνώμες είναι αποδεκτές και ο καθένας εστιάζει πάντα εκεί που θέλει.
Πώς είναι οι σχέσεις στον εθελοντισμό; Δεν είναι δύσκολο να λειτουργήσουν τα άτομα μεταξύ τους σαν ομάδα για ένα 24ωρο, για μία μέρα, ενώ ουσιαστικά μπορεί και να μη γνωρίζονται μεταξύ τους καθόλου;
Ευτυχώς όχι. Οι σχέσεις είναι αρκετά δυνατές και αν όχι, σίγουρα ευχάριστες. Τα παιδιά δουλεύουν κι έχουν ένα πράγμα στο κεφάλι τους: το pride που αγαπούν και κάνουν τα πάντα για να γίνει σωστά και να περάσουν καλά. Κάνουν παρέα και είναι εύκολο όταν ζεις μια εμπειρία μέσα από πολλά διαφορετικά μάτια και έχεις άτομα να μοιραστείς και την παραμικρή λεπτομέρεια. Αυτό νομίζω τους κρατάει στον εθελοντισμό και τους τραβάει.
Έχετε εθελοντές μόνο από την LGBTQI* κοινότητα ή και straight; Γιατί να εθελοντιστεί ένας straight στο Pride;
Έχουμε εθελοντές και από την κοινότητα και straight. Γιατί να εθελοντιστεί; Γιατί ευτυχώς φτάσαμε στο σημείο που οι άνθρωποι πιστεύουν άπλα στα ανθρωπινά δικαιώματα, χωρίς να πρέπει πρώτα να συμβεί κάτι σε αυτούς ή σε κάποιον δικό τους. Γιατί ο κόσμος πια παίρνει θέση στα κοινωνικά ζητήματα.
Σχολίασε μας λίγο το φετινό σας σύνθημα.
Το φετινό σύνθημα νομίζω είναι πολύ πολιτικό και δίνει έναν άλλο παλμό φέτος στο pride που χρειαζόταν. Δίνει τροφή για σκέψη και στον πιο άσχετο, ξεσηκώνει αντιδράσεις που φέρνουν συζητήσεις εποικοδομητικές. Και ήταν καιρός και γι’ αυτή την πτυχή της κοινότητας.
Μετά από τόσες χρονιές ποια είναι αυτή η στιγμή που ξεχωρίζεις ακόμη, η πιο δυνατή που έχεις ζήσει μέσα στο Pride;
Νομίζω η πρώτη χρονιά στην παρέλαση ως υπεύθυνη, που έβλεπα τους εθελοντές να περνάνε τέλεια κι ένα πλήθος αμέτρητο από πίσω. Ένιωσα ικανοποίηση και είπα ναι, γι’ αυτούς αξίζει. Νομίζω κάθε χρόνο αυτή η στιγμή παίρνει κάθε ένταση μακριά. Με συγκινεί.
Ποιοι είναι οι στόχοι σου σαν Φωτεινή, ή οι στόχοι σας σαν επιτροπή, σαν διοργάνωση (όπως θέλεις πες το) για τα επόμενα Athens Pride; Εσύ τι θα ήθελες να δεις; Τι ονειρεύεσαι; Π.χ. Πώς θα ήθελες να είναι το Pride του 2026;
Να μεγαλώσουν από κόσμο και από οργανώσεις, να λιγοστέψουν από αιτήματα και να σταματήσει να αναρωτιέται αν οικονομικά την βγάζει άλλη μια χρονιά.
Δώσε μας έναν καλό λόγο για να κάνουμε την αίτηση και να εθελοντιστούμε στο Pride.
Αρχικά περνάμε καλά, μαθαίνεις πολλά για σένα κυρίως, γνωρίζεις κόσμο που δεν πρόκειται ποτέ να σε κρίνει γι’ αυτό που είσαι γιατί είσαι και αισθάνεσαι σημαντικός/η.
