Μέσα από τη διαρκή της παρουσία στον κόσμο του χορού, τον οποίο έχει σε έναν βαθμό κατακτήσει, η prima ballerina Ελεάνα Ανδρεούδη δε σταματά να προσπαθεί να κατακτά ένα-ένα τα όνειρά της.
Η διεθνής της σταδιοδρομία είναι αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς αλλά και της πρώιμης συνειδητοποίησης της μοναδικότητας που χαρακτηρίζει κάθε άνθρωπο. Η prima ballerina της Εθνικής Λυρικής Σκηνής «συναντώντας» τη δική της Barbie, θυμήθηκε ξανά πώς η φαντασία γίνεται κατάκτηση σε κάθε έκφανση της ζωής. Η ίδια δηλώνει πως: Όταν ονειρεύεσαι, δουλεύεις και αγαπάς… You Can Be Anything!
Η Ελεάνα συνδέεται με την Barbie ballerina.
Σε ποια ηλικία απέκτησες την πρώτη σου barbie; Τι θυμάσαι από εκείνη τη μέρα;
Απέκτησα την πρώτη μου Barbie στα 7 . Με θυμάμαι στο κατάστημα παιχνιδιών να στέκομαι μπροστά σε αμέτρητες συσκευασίες Barbie (στα παιδικά μάτια όλα φαντάζουν αμέτρητα άλλωστε!) και φυσικά να προσπαθώ να διαλέξω…Μετά από αρκετή ώρα τα κατάφερα, οι γονείς μου ηρέμησαν και περίμενα πώς και πώς να παίξω μαζί της φτάνοντας σπίτι.
Τι συναισθήματα σου δημιουργούσε το παιχνίδι με την barbie σου;
Αισθανόμουν ότι απέκτησα μία φίλη στην οποία μπορούσα να μιλήσω. Να της πω τι με απασχολεί, τι με στενοχώρησε την ημέρα που πέρασε ή τι συνέβη και πετούσα από τη χαρά μου. Μιλούσα μόνη μου βέβαια, γιατί απάντηση σίγουρα δεν θα έπαιρνα. Ήταν όλα στη φαντασία μου, αλλά πραγματικά….είναι τόσο σημαντικό να ξυπνάς τη φαντασία ενός παιδιού. Όλα από εκεί ξεκινάνε! Η φαντασία γίνεται όνειρο, το όνειρο στόχος και ο στόχος κάποια στιγμή γίνεται κατάκτηση!
Μίλησέ μας για τα παιδικά σου όνειρα. Ποιο ήταν το μεγαλύτερό σου όνειρο; Κατάφερες να το πραγματοποιήσεις;
Το μεγαλύτερο μου παιδικό όνειρο ήταν να φτάσω εδώ που είμαι τώρα. Το να γίνω Prima Ballerina σε Ελλάδα και Ιταλία προέκυψε από συνεχή δουλειά , κούραση και φυσικά δυσκολίες. Τίποτα δεν προκύπτει έτσι απλά. Οι δρόμοι που χτίζονται σταδιακά δεν είναι στρωμένοι με ροδοπέταλα. Από τα 11 μου,λοιπόν, με θυμάμαι να είμαι σε ένα διαρκή αγώνα για κάτι που αγαπούσα πάρα πολύ. Στα 1 2 ξεκίνησαν οι διαγωνισμοί εθνικοί και διεθνείς, ήρθαν οι υποτροφίες από τις Ακαδημίες της Βιέννης, του Μονάχου ,των Καννών και της Ακαδημίας του American Ballet Theater. Ήθελα να φύγω για Αμερική ,αλλά το ωράριο του ελληνικού σχολείου δεν με εξυπηρετούσε. Ή θα έπρεπε να πάω σε ξένο σχολείου (άρα μη αναγνώριση του απολυτηρίου στην Ελλάδα) ή να ξεκινήσω στην Ακαδημία Μονάχου Heinz -Bosl-Stiftung από όπου και τελικώς αποφοίτησα. Η Ιταλία και η Arena di Verona ήταν ένα όνειρο που δεν είχα ονειρευτεί, αλλά ήρθε εξ ουρανού. Δεν είχα σκεφτεί πως θα ήταν να χορεύεις στο μεγαλύτερο θέατρο του κόσμου μπροστά σε 18.000 ψυχές.Ούτε είχα ονειρευτεί πως θα συνεργαζόμουν με τον θρύλο Franco Zeffirelli. Έβλεπα τις ταινίες του από μικρό κοριτσάκι και κάθε Μεγάλη Εβδομάδα τον δικό του αξεπέραστο Ιησού από την Ναζαρέτ. Αυτό ήταν κάτι που μου ήρθε ως δώρο Θεού και θα είμαι πάντα ευγνώμων για αυτές τις στιγμές! Η Αμερική παραμένει ωστόσο, το όνειρο που δεν έχει πραγματοποιηθεί…ακόμη!
Τι σημαίνει δύναμη για εσένα; Από που αντλείς τη δική σου δύναμη;
Αντλώ τη δύναμή μου ,πρώτα από όλα, μέσα από τον εαυτό μου,τις σκέψεις και τα όνειρά μου. Έπειτα από τους δικούς μου ανθρώπους και τέλος από ανθρώπους που έχουν καλοσύνη και αγάπη μέσα τους. Από αυτούς που έχουν ως στόχο να ενώνουν τους συνανθρώπους τους. Από αυτούς που ξέρουν να αγαπάνε και να μοιράζουν χαμόγελα. Από όσους ξέρουν να σέβονται όχι μόνον τους ανωτέρους τους ,αλλά όλο τον κόσμο. Τα ζώα και τη φύση. Ναι, μου δίνουν τόση δύναμη αυτοί οι Άνθρωποι. Γιατί κοιτάνε ψηλά…
Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το επάγγελμα που κάνεις σήμερα και τι έχεις αποκομίσει από την πορεία σου ως τώρα;
Η μαμά μου με έβλεπε συνεχώς να χορεύω. Αποφάσισε να με γράψει στη σχολή μπαλέτου. Ήξερα βαθιά μέσα μου ότι αυτό θα έκανα στη ζωή μου! Τι έχω αποκομίσει από την έως τώρα πορεία μου; Το επάγγελμα αυτό μου δίδαξε πειθαρχία ,υπομονή και επιμονή. Όλοι οι στόχοι μπορούν πραγματοποιηθούν αν εμείς οι ίδιοι δουλέψουμε για αυτό. Τέλος και σημαντικότερο της πορείας μου σε αυτό το επάγγελμα είναι η συνειδητοποίηση της μοναδικότητά μας. Κανείς δε μοιάζει με κανέναν. Αν προσπαθήσεις να αντιγράψεις κάποιον θα βγει μια απομίμηση σίγουρα μη επιτυχής. Η ψυχή του καθενός είναι διαφορετική, αλλά παίρνοντας όμορφα στοιχεία από ανθρώπους που μας εμπνέουν μπορούμε να φτάσουμε σε ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Σίγουρα πετυχημένο λόγω της μοναδικότητάς του!
Υπήρξε στιγμή στη ζωή σου που αισθάνθηκες πως δε θα καταφέρεις να πραγματοποιήσεις κάποιο όνειρό σου;
Όχι. Πάντα βαθιά μέσα μου πίστευα στα όνειρά μου! Όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε φτάνει να είμαστε υγιείς σε κάθε επίπεδο.
Tι είναι αυτό που σου δίνει δύναμη καθημερινά για να αντιμετωπίζεις τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που προκύπτουν;
Νομίζω ότι πλέον όλα γίνονται αυτόματα μετά από τόσες δυσκολίες που έχω κληθεί να αντιμετωπίσω . Όσο είσαι παιδί οποιαδήποτε σύγκρουση σου φαίνεται στενάχωρη και δύσκολη. Όχι όμως όταν μεγαλώνεις. Όσο ωριμάζεις ,μαθαίνεις να διεκδικείς αυτά που σου αξίζουν και αυτά για τα οποία έχεις δουλέψει έχοντας πάντα το γνώθι σαυτόν, αλλά και διατηρώντας το σεβασμό προς τον εαυτό σου. Μιλώντας για δυσκολίες ,όμως, ξέρετε τι είναι το πραγματικά δύσκολο και βαθιά στενάχωρο; Άνθρωποι και παιδάκια στην Αφρική και σε όλο τον κόσμο που δεν έχουν τροφή,νερό και το βασικότερο, την υγεία τους. Άνθρωποι που παλεύουν καθημερινά με ασθένειες και που δεν ξέρουν αν την επόμενη ημέρα θα δούνε το φως του ήλιου. Και πόσα ακόμη… Είναι δυνατόν να μην μπορούμε εμείς να αντιμετωπίσουμε τις υπόλοιπες τυπικές δυσκολίες;
Το παιχνίδι με τις κούκλες έχει αποδεδειγμένα διαπιστωθεί ότι βοηθά στο να αναπτυχθούν οι κοινωνικές δεξιότητες ενός παιδιού. Πιστεύεις πως το παιχνίδι με τις barbie σου σε έχει βοηθήσει να αναπτύξεις την ενσυναίσθηση και την κοινωνικότητά σου;
Για την κοινωνικότητα δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί ήμουν ένα πάρα πολύ ντροπαλό και κλειστό παιδί. Ο χορός ήταν το μέσο για να το ξεπεράσω. Απορώ ώρες ώρες αν υπήρξε πραγματικά εκείνο το παιδάκι. Όσο για την ενσυναίσθηση το πιστεύω βαθιά πως η Barbie και γενικότερα το παιχνίδι με τις κούκλες συνέβαλε στην ανάπτυξή της. Η φροντίδα και όσα νιώθεις και εκφράζεις για μία κούκλα, ίσως στο μέλλον ορίσουν σε κάποιο βαθμό και τι είδους ενήλικας θα γίνεις. Σίγουρα παίζουν πολλά ακόμη ρόλο.
H Barbie έχει εξελιχθεί πλέον σε ένα brand που πρεσβεύει παγκοσμίως τη διαφορετικότητα και την ισότητα στο χώρο της κούκλας, προάγοντας έτσι το σεβασμό απέναντι στην ποικιλομορφία. Πώς σου φαίνεται αυτό;
Αυτό λέγεται Ευτυχία! Η καλή τύχη(ευ+τύχη) πρέπει να ανήκει σε όλους. Η ποικολομορφία και η μοναδικότητά μας είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας υγιούς κοινωνίας. Το bullying, ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε αδύνατους ή εύσωμους λευκούς ή μαύρους κρίνει το ποιοι τελικά είμαστε εμείς και όχι οι άλλοι. Αν εμείς διαχωρίσουμε τους ανθρώπους κάνουμε επί της ουσίας το δικό μας πρόβλημα δικό τους. Ποτέ δεν μου άρεσε αυτό. Ακόμη και ο διαχωρισμός των ανθρώπων σε όμορφους και άσχημους δεν ισχύει στο δικό μου μικρόκοσμο, γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να υπάρξει άσχημος άνθρωπος, αλλά οι σκέψεις και οι πράξεις κάνουν τον άνθρωπο άσχημο. Ωστόσο μπορούν να υπάρξουν πολλοί όμορφοι άνθρωποι με πανέμορφες ψυχές, σκέψεις και πράξεις! Ας μείνουμε εκεί! Μπράβο Barbie για την υπέροχη πρωτοβουλία!
#Barbie
#YouCanBeAnything
