Φωτογραφίζει ο Γιώργος Βελλής
Loc. Third Place Απόλλωνος 23B, Αθήνα
Ο τιμημένος με το φετινό βραβείο “Χορν” Μιχάλης Συριόπουλος, μιλάει για τον επιτυχημένο χειμώνα που πέρασε, για θέατρο, πειθαρχία, πληρότητα και εξέλιξη.
Μίλησέ μας για την περίοδο που διανύεις επαγγελματικά. Ήταν μια γεμάτη σεζόν για σένα, σωστά;
Σε λίγες ημέρες ολοκληρώνω τις παρουσιάσεις μου στο καλλιτεχνικό μου εργαστήρι, όπου θα στεγάζεται από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο με δύο τμήματα στο θέατρο skrow και μετά πια, επίσημα, είναι περίοδος ανασυγκρότησης και χαλάρωσης. Ήταν πραγματικά ένας γεμάτος Χειμώνας μα η κούραση είναι μόνο σωματική!
Τί σημαίνει για σένα το βραβείο Χορν που έλαβες αυτή τη χρονιά;
Το βραβείο Χόρν είναι μια τεράστια ηθική ικανοποίηση και μία μεγάλη επιβράβευση. Δεν το βλέπω καθόλου σαν ευθύνη ή σαν βάρος για το απο δω και πέρα. Ο μόνος δρόμος για τις επιβραβεύσεις -αν έρθουν ποτέ- είναι αυτός της σκληρής δουλειάς και της διαρκούς αναζήτησης για εξέλιξη.
Η φάση που βρίσκεσαι τώρα επαγγελματικά και προσωπικά, σε κάνει να νιώθεις ολοκληρωμένος στο τέλος της μέρας;
Δεν θα το λεγα! Ειδικά για τα προσωπικά. Πολλές φορές δεν περισσεύει χρόνος για προσωπική ζωή. Ωστόσο η δουλειά μου, είναι μια καθημερινή γιορτή. Πάντως στόχος της κάθε ημέρας, είναι να κοιμάμαι πλήρης.
Τί πιστεύεις πως χαρακτηρίζει έναν ηθοποιό καλό ή όχι, τί είναι αυτό που τον κάνει να ξεχωρίσει;
Πιστεύω πολύ στην πειθαρχία, τη μελέτη, τα «ανοιχτά» μάτια κι «ανοιχτά» αυτιά επί σκηνής. Αγαπώ τη γενναιοδωρία και το μαζί. Αποφεύγω τα «εγώ» επί σκηνής, μου αρέσουν οι άνθρωποι που δουλεύουν αθόρυβα. Δεν υπάρχουν συνταγές επιτυχίας για μένα. Μόνο δουλειά! Η δουλειά μου σταματάει πριν την υπόκλιση. Τις υποκλίσεις τις ντρέπομαι.
Ένας ηθοποιός πόσο μπορεί να επηρεάσει το κοινό του ιδεολογικά;
Ένας ηθοποιός, μια παράσταση, το θέατρο γενικά, μπορεί να κουνήσει πέτρες! Να μορφώσει, να διαμορφώσει, να εκπαιδεύσει.
Δε μου αρέσει η ταύτιση του ηθοποιού μόνο με την ψυχαγωγία, δε μου αρκεί.
Λόγω των πολλών παραστάσεων που γίνονται τα τελευταία χρόνια, πιστεύεις πως το κοινό σήμερα έχει περισσότερη εκπαίδευση από ό,τι είχε παλιότερα ή χάνεται μέσα σε αυτή τη πληθώρα;
Η κάθε παράσταση μέσα σ’ αυτήν την πληθώρα, έχει το κοινό της. Υπάρχει το παιδεμένο κοινό που έρχεται σχεδόν με ευλάβεια και κλειστό το κινητό του ως συνδημιουργός της παράστασης, ως αυτόπτης μάρτυρας, ως καλεσμένος μιας ιεροτελεστίας και υπάρχει και το κοινό που χάθηκε μεταξύ δωρεάν προσκλήσεων και selfies.
Ποιά είναι η εικόνα μέσα από στη ρουτίνα της καθημερινότητάς σου που σου δημιουργεί ασφάλεια;
Η πιο όμορφη ρουτίνα μου που μου δημιουργεί ασφάλεια, είναι το πρωινό μου. Τα πρώτα χάδια στον σκύλο μου, ο πρώτος καφές, τα τραγούδια μου, πουσάρισμα για την ημέρα που έρχεται.
Πώς θα χαρακτήριζες τον καλλιτεχνικό χώρο στην Ελλάδα και εντός υποκριτικής και εκτός.
Τί να σας πω! Βαδίζω ανιχνευτικά κι από ένστικτο. Μια ολόκληρη κοινωνία είναι κι ο καλλιτεχνικός χώρος. Έχει απ’ όλα και για όλους. Από ψεύτικες πέτρες που λάμπουν, μέχρι πολύτιμους λίθους κρυμμένους επίτηδες. Το θέμα είναι πέρα από τις φωτογραφίες και τις συνεντεύξεις να δίνουμε τροφή στον κόσμο μέσα απ’ τις ιστορίες των έργων μας.
Αλλάζει τον κόσμο το θέατρο;
Το θέατρο συμβαδίζει με τις κοινωνίες και διαρκώς αλλάζει. Καθρέφτης του κόσμου είναι το θέατρο. Το αντίστροφο είναι από δύσκολο έως και ακατόρθωτο.
Τί μας λείπει καλλιτεχνικά στην Ελλάδα;
Μας λείπουν κλιματιζόμενα θέατρα με υπέρτιτλους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού! Θερινές παραγωγές σε κλειστά θέατρα για τουρίστες ή και όχι.
Ονειρεύεσαι συνεργασίες; Ποιές είναι αυτές;
Ονειρεύομαι συνεργασίες με ανθρώπους-συγγενείς που να πηγαίνω παραπέρα υποκριτικά και να υπάρχει αλληλοσεβασμός κατά τη διάρκεια των προβών. Θα αδικήσω ανθρώπους αν αναφέρω κάποιους.
Επιδιώκεις την αποδοχή;
Δυστυχώς είμαι ματαιόδοξος. Σαφώς και την επιδιώκω. Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα το αντίθετο!
Τι είναι αισθητική για σένα; Που τη βρίσκεις στην καθημερινότητά σου;
Ο Bretton είπε πως «η αισθητική είναι καθήκον». Δυστυχώς, αυτό το καθήκον λείπει από τα πεζοδρόμια και τα μπαλκόνια μας. Πάντως αν μπορούσα, θα εξαφάνιζα οτιδήποτε πλαστικό! Και θα ξεκινούσα από τις πλαστικές καρέκλες.