Συνέντευξη: Φένια Ζάννη
Φωτογράφιση: Ιωσήφ Αλεξιάδης
Ο αυθορμητισμός και η ενέργεια στην καθημερινότητα του Δημήτρη Μοθωναίου συνθέτουν τη ροή της προσωπικής και επαγγελματικής του ζωής και δημιουργούν αναμφισβήτητα μια εξελικτική πορεία για τον ίδιο. Ανήκει στην κατηγορία των τάχιστα ανερχόμενων ηθοποιών, μετρώντας ήδη δέκα επιτυχημένα χρόνια ενασχόλησης με την υποκριτική. Με το χιούμορ να παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή του και να καθορίζει τις στιγμές του, δηλώνει πως δεν παρακολουθεί τηλεόραση, εξαιτίας του λιγοστού χρόνου που του απομένει ανάμεσα σε πρόβες και υποχρεώσεις, ενώ προτιμά να περνά τον ελεύθερό του χρόνο ταξιδεύοντας στον κόσμο. Αυτή την περίοδο τον βρίσκουμε στην παράσταση «Η Μεγάλη Χίμαιρα», τη δραματοποίηση του δημοφιλούς μυθιστορήματος του Καραγάτση, στο Θέατρο Πορεία.
Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την υποκριτική και τι αποτέλεσε για σένα αφορμή;
Δεν είχα ποτέ συνειδητή σχέση με την υποκριτική, όλα έγιναν συμπτωματικά κι αφέθηκα στη ροή των πραγμάτων. Στο πρώτο έτος της Νομικής, η συμφοιτήτριά μου, Νάντια Κοντογεώργη, πέρασε και στη σχολή του Εθνικού και ξεκίνησε να παρακολουθεί. Την επόμενη χρονιά έδωσα κι εγώ. Έκτοτε δουλεύω, κυρίως στο θέατρο, αδιάλειπτα. Μπορώ να πω ότι φέτος άρχισα πραγματικά να απολαμβάνω και να χαίρομαι τη δουλειά μου. Ένιωθα τύψεις που συνέβησαν όλα τυχαία. Τώρα πια ευγνωμονώ τη ζωή και τις συμπτώσεις της, τις αποδέχομαι και ξεκινώ να απολαμβάνω.
Θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση. Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο είδος υποκριτικής που προτιμάς; Κι αν ναι, γιατί;
Έχω ασχοληθεί περισσότερο με το θέατρο. Το σινεμά με γοητεύει τρομερά. Θα ‘θελα πολύ να κάνω μια ωραία ταινία με συμπρωταγωνίστρια την Εva Green, αν είναι δυνατόν. Η ταινία “The Dreamers” του Bertolucci είναι απ’ τις αγαπημένες μου.
Υπάρχει κάποιος από τους ρόλους που έχεις ενσαρκώσει που να γοήτευσε περισσότερο από τους υπόλοιπους;
Δε σκέφτομαι έτσι. Έχουν σαφώς υπάρξει συνθήκες – σκηνοθεσία, συμπρωταγωνιστές, έργο, θέατρο, παραγωγή – πιο γοητευτικές στο σύνολό τους κι άλλες λιγότερο. Αυτό έχει σημασία, κυρίως, το γενικότερο πλαίσιο. Τώρα, τι να σου πω, αν είχα παίξει τον Οιδίποδα, φαντάζομαι θα σου ‘λεγα πως ήταν ο καλύτερός μου ρόλος!
Παρακολουθείς τηλεοπτικές εκπομπές; Αν ναι, πώς αξιολογείς την ποιότητα παραγωγής τους;
Δε βλέπω, γιατί δεν προλαβαίνω. Είμαι συνεχώς στο δρόμο κι όταν δε δουλεύω κάνω instagram!
Σχετικά με το θέατρο, εντοπίζεις κάποια αλλοίωση της ποιότητας τον τελευταίο καιρό, δεδομένης της μείωσης των budgets γενικά;
Δεδομένης της κατάστασης, θα περίμενε κανείς το θέατρο να έχει καταποντιστεί. Αντιθέτως, ο κόσμος επιμένει και το αναζητά. Η Ελλάδα είναι κατεξοχήν θεατρόφιλη χώρα, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι κινηματογραφόφιλη ας πούμε. Έχω δει πολλές και πολύ καλές παραγωγές τα τελευταία χρόνια και ευελπιστώ ότι θα συνεχίσουμε έτσι.
Αυτή την περίοδο σε βρίσκουμε για μια ακόμη χρονιά στην παράσταση «Μεγάλη Χίμαιρα», τη δραματοποίηση του δημοφιλούς μυθιστορήματος του Καραγάτση. Πες μας λίγα λόγια για το έργο.
Η παράσταση είναι βασισμένη σε ένα από τα πιο αγαπητά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Είναι μια δραματική, επική ιστορία. Οι ήρωες πάσχουν, ζουν στα άκρα τον έρωτα, την αγωνία της ύπαρξής τους, τη ζωή και το θάνατο. Είναι μια καλοστημένη παράσταση και αυτό επιβεβαιώνεται από την ανταπόκριση του κόσμου.
Πώς προτιμάς να ψυχαγωγείσαι στον ελεύθερό σου χρόνο;
Τον τελευταίο χρόνο μου ‘χει ανοίξει και πάλι η όρεξη για τα ταξίδια. Όποτε έχω πάνω από δύο μέρες, φροντίζω να πάω κάπου. Αλλιώς σινεμά, θέατρο και βιβλία. Βγαίνω με τους παιδικούς φίλους μου από το σχολείο και σπανιότερα με συναδέλφους και γνωστούς.
Απ’ όσο γνωρίζω, έχεις πιστούς ακόλουθους στο Instagram. Ποια είναι η σχέση σου με τα social media γενικά;
Δεν είχα τίποτα για χρόνια, ούτε καν facebook και άνοιξα εντελώς τυχαία ένα λογαριασμό στο Ιnstagram. Αλλιώς ξεκίνησε και αλλού έχει καταλήξει. Το βρίσκω πολύ διασκεδαστικό και άμεσο. Το αντιμετωπίζω ως ένα κανάλι άμεσης επικοινωνίας. Μ’ αρέσει. Δεν είναι τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό.
Το χιούμορ είναι χαρακτηριστικό σου; Πόσο σημαντικό ρόλο πιστεύεις πως παίζει στην καθημερινότητά μας;
Νομίζω τον πιο καθοριστικό. Εγώ χωρίς χιούμορ και πλάκα δεν μπορώ να αντιμετωπίσω την καθημερινότητα.
Περίγραψέ μας μια ημέρα από την καθημερινότητά σου. Δουλειά και πρόβες, ξεκούραση, διασκέδαση.
Προσπαθώ να ξυπνάω πρωί, πίνω καφέ, κάνω σίγουρα ένα πρωινό βίντεο με την τσίμπλα στο μάτι για να μου φύγει και το πρώτο κύμα τρέλας, μπαίνω στο αυτοκίνητο, κάνω διάφορες πρωινές δουλειές, τρώω κάτι στο δρόμο, ή σπίτι αν προλαβαίνω να γυρίσω, ντους, απογευματινή παράσταση στο θέατρο, καφές, πρόβα, σινεμά/ποτό/θέατρο/φαΐ/γιόγκα/ρέικι ανάλογα τη μέρα, επιστροφή στο σπίτι, μουσική, χαλάρωση και ύπνος. Μια χαρά περνάω, τώρα που το έγραψα, το συνειδητοποίησα!
