Γράφει η Μαίρη Ρετσίνα
Φωτογραφίζει teapotgr
Υπάρχει μια πολύ ευτυχισμένη ανάμνηση στο μυαλό μου, την οποία «παίζω» ξανά και ξανά όταν νιώθω πως η καθημερινότητα με κουράζει και μου ρουφάει την δημιουργικότητα. Όταν ήμουν μικρή, κάθε Σαββατοκύριακο, ο μπαμπάς μου με πήγαινε βόλτα με το αυτοκίνητο, μια βόρεια, μια νότια, ακόμα και στο κέντρο, έβαζε την αγαπημένη μου μουσική και εγώ τραγουδούσα με όλη μου την ψυχή αφήνοντας το χέρι μου έξω από το παράθυρο να «ζωγραφίζει» κύματα στον αέρα. Μεγαλώνοντας έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να κάνει την ίδια κίνηση, να ψάχνει τον άνεμο, εξισώνοντας τον «χορό» του χεριού με την ελευθερία, τα ταξίδια και τις πολύχρωμες εικόνες που αφήνουν μια γεύση ικανοποίησης στο στόμα.
Αν θα έδινα μια συμβουλή στον οποιοδήποτε, θα ήταν να ταξιδεύει περισσότερο, να ανακαλύπτει καινούργια μέρη σαν άλλος μικρός εξερευνητής, να ακούει τον παλμό των ανθρώπων, να διαβάζει πέρα από το βουητό τον πόλεων, να απολαμβάνει τις μυρωδιές της φύσης και να βουτάει σε θάλασσες και περιπέτειες. Η συμβουλή μου για εσένα είναι να πεις ένα μεγάλο «ναι» και απλά να ακολουθήσεις την κάθε ιστορία.
Έτσι ακολούθησα και εγώ τα #TheBrugalStories, το λευκό και μαύρο ρούμι από τον Αγ. Δομίνικο, και βρέθηκα στην ηφαιστειακή Μήλο. Οι πόρτες του πλοίου άνοιξαν και ένας πολύ οικείος αέρας με έντονη ενέργεια με περικύκλωσε. Περπάτησα μέχρι το λιμάνι και ήμουν σίγουρη ότι το νησί θα με παρασύρει σε νέες εμπειρίες γεμάτες κουλτούρα, μοναδικά τοπία, φιλόξενους ανθρώπους, υπέροχο φαγητό και απογεύματα με πρωταγωνιστές τα Brugalibre cocktails με άφθονο lime. Παλαιωμένο για 2-5 χρόνια σε βαρέλια από Αμερικάνικο δρυ, το ρούμι Brugal σου προσφέρει μια απαλή και χαρακτηριστική γεύση που φέτος το καλοκαίρι δεν θα αποχωριστείς στιγμή.
Δεν ξέρω τι έχεις ακούσει για την Μήλο ή πως την φαντάζεσαι, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορείς εύκολα να την συγκρίνεις με κάποιο άλλο ελληνικό νησί. Η ατμόσφαιρα της σου ζητάει να χαλαρώσεις και να αφεθείς, ξεχνώντας τα προβλήματα σου, τα οποία μπροστά στη θέα των παραλιών της θα σου φανούν τόσο αστεία και μικρά. Μπορώ να σου υποσχεθώ πως όταν το γυμνό σου πόδι «χωθεί» στην λεπτή, γυαλιστερή άμμο θα νιώσεις την πραγματική απόλαυση της ζωής.
Όπως κάθε «πεινασμένος» τουρίστας, έτσι και εγώ προσπαθούσα να χωρέσω στα μάτια μου όσες περισσότερες εικόνες μου επέτρεπαν οι λιγοστές μέρες που θα περνούσα στο νησί. Τα πρώτα μέρη της Μήλου που με υποδέχτηκαν ήταν το χωριό Τρυπητή και η χώρα του νησιού, η Πλάκα. Η Τρυπητή που πήρε το όνομα της από τα ηφαιστειογενή της πετρώματα, είναι ένας παραδοσιακός οικισμός με όμορφα στενά και λουλουδάτα μπαλκόνια. Το χωριό «καλύπτει» μια ηρεμία ενώ η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο κέντρο του, η πανοραμική θέα στον κόλπο του Αδάμαντα (λιμάνι),οι ανεμόμυλοι στο τέλος του δρόμου αλλά και τα γαστρονομικά αριστουργήματα σε κάνουν να θες να μείνεις εκεί για πάντα και αυτό το υπογράφω χωρίς υπερβολή. Άλλωστε σε ένα κοντινό χωράφι βρέθηκε και η Αφροδίτη της Μήλου, καθόλου τυχαίο. Τα καλύτερα βράδια στην Τρυπητή είναι αυτά που συνοδεύονται με μαύρη ζάχαρη, δυόσμο, lime, θρυμματισμένο πάγο ανακατεμένα με το εξαιρετικά διαυγές και λαμπερό ρούμι Brugal και σερβιρισμένα με ένα αρωματικό ξυλάκι κανέλας. Τα αρώματα του δυόσμου με τη γλυκιά γεύση από τη μαύρη ζάχαρη δένουν απόλυτα με τον ξηρό χαρακτήρα του Brugal Anejo ενώ η προσθήκη του lime juice ισορροπεί ιδανικά και δίνει ένα άκρως απολαυστικό και δροσιστικό αποτέλεσμα. Πίνεις μια γουλιά, κοιτάζεις τον ουρανό και κάνεις ανενόχλητος τις ευχές σου στα αστέρια.
Η χώρα της Μήλου, η Πλάκα, σου αφήνει την αίσθηση μιας άλλης εποχής με μια vintage αισθητική η οποία όμως δεν παραπέμπει στο παλαιό και το απαρχαιωμένο αλλά σε μια αριστοκρατία που διαφαίνεται στα μικρά της λευκά στενά. Από το πρωί μέχρι το βράδυ είναι ιδανική για βόλτες με παγωτό στο χέρι, παραδοσιακές τυρόπιτες με μπεσαμέλ και απολαυστικές συζητήσεις με τους ντόπιους ή για να γίνω πιο συγκεκριμένη, τον κύριο Διονύση με το μεγάλο χαμόγελο του και την επιθυμία του να γίνει εξώφυλλο. Η καλύτερη διαδρομή να ακολουθήσεις μετά από έναν ωραίο πρωινό περίπατο είναι αυτή που οδηγεί στην Πλάθιενα που σύμφωνα με τους κατοίκους είναι η καλύτερη παραλία του νησιού. Όσο κλισέ κι αν ακούγεται η φράση «καταγάλανα νερά» είναι η μοναδική ακριβής απόδοση αυτής της παραλίας. Περικυκλωμένη από βράχους, σε ένα υπέροχα άγριο τοπίο, δεν σε αφήνει να την αποχωριστείς όσο κι αν προσπαθήσεις! Μην αντισταθείς λοιπόν, απλά εξοπλίσου με μαγιό, πετσέτες, ιδανική παρέα και βάλε μέσα στην ψάθινη τσάντα ένα μπουκάλι Brugal Blanco Supremo. Σκέτο με πάγο, το καθαρό και διακριτικό του άρωμα μαζί με μια φέτα lime, είναι το πιο γευστικό δώρο του καλοκαιρού.
Συνέχισε την ημέρα σου στα υπέροχα Μανδράκια ή το ξακουστό Κλήμα, αυτά τα γραφικά ψαροχώρια που αγκαλιάζουν την Πλάκα. Μπλε, κόκκινο και κίτρινο είναι τα ανόθευτα χρώματα που δεσπόζουν σε αυτούς τους παραδοσιακούς οικισμούς με τα λαξευμένα στους βράχους «σύρματα», εκεί που έκρυβαν τα βράδια οι ψαράδες τις βάρκες τους και τα αλιευτικά τους σύνεργα. Πάρε μια ανάσα, κάτσε στα σκαλάκια και αφέσου στο πιο γαλήνιο ηλιοβασίλεμα με το ζεστό φως να αφήνει την καλοκαιρινή του κάψα στο πρόσωπο σου.
Άφησα το Σαρακήνικο για το τέλος γιατί απλά μερικές τοποθεσίες δεν μπορούν να τις περιγράψουν οι λέξεις αλλά μόνο το συναίσθημα της στιγμής. Προχώρησα προς την κατηφόρα με ανυπομονησία. Πίστευα ότι θα αντικρύσω κάτι εξαιρετικά υπερεκτιμημένο όμως το σεληνιακό τοπίο μου έκοψε την ανάσα. Ενθουσιασμός και πραγματικός θαυμασμός για το μαγικό αυτό μέρος, με την έλλειψη πρασίνου, τις βαθιές σπηλιές, την πηχτή ενέργεια και το φως που αντανακλάται πάνω στους βράχους των Σαρακηνών πειρατών έχοντας θέα την Κίμωλο και τη Σίφνο. Έστρωσα την πετσέτα μου, έκλεισα το κινητό μου και η φίλη μου έφερε πάγο από την old school καντίνα στην αρχή του δρόμου. Έβγαλα από το backpack μου ένα μπουκάλι Brugal Anejo με την κεχριμπαρένια όψη και πειραματιστήκαμε φτιάχνοντας cocktail, αφήνοντας να ξεχυθούν στους ουρανίσκους μας τα ελαφριά αρώματα ξύλου με τόνους σοκολάτας σε ένα γευστικό ταξίδι ξηρό στην ολότητα του.
Δυο είναι τα πιο σημαντικά πράγματα όταν φεύγεις ένα ταξίδι, η παρέα και το ποτό. Και τα δυο είναι τόσο δυνατά αλλά και τόσο ικανά που μπορούν να φτιάξουν μια κατάσταση αλλά και να την αποδομήσουν στο δευτερόλεπτο. Για μένα δεν έχει σημασία αν θα έχεις πάρει τα ωραιότερα ρούχα μαζί σου ή το τέλειο μαγιό, σημασία έχει να γελάς με την καρδιά σου κρατώντας στο χέρι σου το αποτέλεσμα μιας μοναδικής τεχνικής της ζύμωσης, της απόσταξης και της παλαίωσης του Brugal είτε cocktail είτε σκέτο με πάγο, το ρούμι, θα ξυπνήσει την γευστική σου παλέτα. Η τέχνη και η εμπειρία που πέρασε στις 5 γενιές της οικογένειας Brugal και σήμερα, οι αποκαλούμενοι Maestros Roneros, φροντίζουν ώστε κάθε μπουκάλι να φέρει το προνόμιο του ονόματος Brugal. Ελαφριές δόσεις καραμέλας, καφές, βούτυρο, κακάο, με απαλό και τραγανό τελείωμα ή παρατεταμένο ξηρό, είναι ακριβώς η Brugal ιστορία που χρειάζεσαι ως περιτύλιγμα ενός ξεχωριστού ταξιδιού.
Απόλαυσε υπεύθυνα, ταξίδεψε ανέμελα και πάντα να δίνεις υποσχέσεις σε ένα μέρος ότι θα ξαναγυρίσεις γιατί κάθε φορά θα το βλέπεις με άλλα μάτια.
#TheBrugalStories
