Η αρχιτέκτονας Sarah Wigglesworth, βρίσκεται πίσω από την ανακαίνιση του κτιρίου Stock Orchard Street στο Λονδίνο. Στόχος ήταν η βελτίωση της ενεργειακής του απόδοσης και η ανανέωση της εσωτερικής του διαρρύθμισης.
Η ριζική αναμόρφωση της κατοικίας αυτής που πλέον αποτελεί τη βάση του firm Sarah Wigglesworth Architects, κέρδισε το βραβείο βιωσιμότητας RIBA 2004 και είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση κατά 62% των ετήσιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Η κατοικία βρίσκεται στο Βόρειο Λονδίνο, επίσημα αποκαλείται Stock Orchard Street (ήταν γνωστή ως Straw Bale House) και σχεδιάστηκε από την Wigglesworth και τον σύντροφό της Jeremy Till (σ.σ. επικεφαλής του Central Saint Martins).
Αποτέλεσε δοκιμαστικό χώρο για πράσινες τεχνολογίες και ασυνήθιστα δομικά υλικά όπως π.χ. άχυρο για μόνωση, άμμο και ανακυκλωμένο σκυρόδεμα για την κατασκευή των τοίχων, με σκοπό να δείξει ότι η βιώσιμη αρχιτεκτονική μπορεί να έχει εφαρμογή σε αστικές περιοχές και δεν απαιτεί να θυσιάσεις το στυλ για να την εφαρμόσεις.
Για το λόγο αυτό, θεωρείται ένα από τα πιο πρωτοποριακά κτίρια του Ηνωμένου Βασιλείου του 21ου αιώνα. Το 2015, το περιοδικό Architects’ Journal το χαρακτήρισε ως “το πιο influential σπίτι της γενιάς”.
Σε αφιέρωμα του Dezeen η αρχιτέκτονας δήλωσε: “Ένα έργο έχει πάντα τη φύση της έρευνας στην πράξη, κάτι που πιστεύω ακράδαντα ως modus operandi για την επιχείρησή μας, καθώς έτσι μαθαίνουμε. Το συγκεκριμένο βασίστηκε στον πειραματισμό και εξελίσσεται από τότε που μετακομίσαμε.”
“20 χρόνια αφού έγινε δικό μας, το κτίριο χρειαζόταν ανανέωση. Έτσι, σκεφτήκαμε ότι πρέπει να κάνουμε μια πιο ολοκληρωμένη δουλειά, να το βελτιώσουμε και να το φέρουμε στα σημερινά πρότυπα πάντα με στόχο τη διαχρονικότητα.”
Η ανακαίνιση της Stock Orchard Street πραγματοποιήθηκε σε δύο φάσεις, με την πρώτη να είναι η οικολογική αναβάθμιση. Η διαδικασία πραγματοποίησης αυτών των αλλαγών στο σπίτι απαιτούσε σχεδόν ολική αναδιάρθρωση.
Ενισχύθηκε η μόνωση, αντικαταστάθηκαν πηγές με χαμηλή απόδοση, όπως τα φώτα της οροφής και τα παράθυρα – συμβάλλοντας στην ελαχιστοποίηση της ζήτησης θέρμανσης ενώ προστέθηκε εξωτερική σκίαση νοτιοδυτικά για μείωση της υπερθέρμανσης.
Η δεύτερη φάση της ανακαίνισης περιελάμβανε την (βασισμένη σε ερευνητικό πρόγραμμα) αναβάθμιση των εσωτερικών χώρων του κτιρίου με σκοπό την εξυπηρέτηση των μεταβαλλόμενων αναγκών των Wigglesworth και Till καθώς μεγαλώνουν.
Μία από τις κύριες παρεμβάσεις στη δεύτερη φάση ήταν η μετατροπή του βοηθητικού δωματίου στο ισόγειο σε ξεχωριστή κουζίνα. Τοποθετημένη δίπλα σε ένα υπνοδωμάτιο και ξεχωριστό μπάνιο, αυτό θα επιτρέψει στο ισόγειο να χρησιμοποιηθεί ως ιδιωτική σουίτα για φιλοξενούμενους αλλά και για μελλοντικές ανάγκες π.χ. για βοηθητικό προσωπικό.
Στις μικρότερες αλλαγές περιλαμβάνονται η εισαγωγή ντους επίπεδης πρόσβασης στο μπάνιο, οι βοηθητικές μπάρες στην μπανιέρα και τη σκάλα.
Μια εστία αερίου αντικαταστάθηκε από μια επαγωγική, ενώ ένας φούρνος τοποθετήθηκε στο επίπεδο των ματιών, ώστε να μη χρειάζεται να σκύβει ο χρήστης.
Τέλος, έγινε μελέτη για προσθήκη ανελκυστήρα ο οποίος θα κατασκευαστεί στο άμεσο μέλλον, διασφαλίζοντας ότι το σπίτι μπορεί να γίνει πλήρως προσβάσιμο στο μέλλον και από άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
Φωτογραφίες: Ivan Jones
Source Dezeen
