The Waiter: Σερβετάλης και Στάνκογλου σε δυο εκρηκτικές ερμηνείες

·1 min read

Η πολυαναμενόμενη ταινία The Waiter, του Στηβ Κρικρή, κυκλοφορεί στις 4 Απριλίου ως ανεξάρτητη διανομή.

Μια ταινία «είδους», μια ιστορία μυστηρίου βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, το The Waiter του Στηβ Κρικρή φέρνει τον Άρη Σερβετάλη αντιμέτωπο με τον Γιάννη Στάνκογλου, και δύο εκρηκτικές ερμηνείες.

Έχοντας κάνει την παγκόσμια πρεμιέρα του τον Nοέμβριο του 2018 στο 59o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Θεσσαλονικής, όπου έλαβε δυο βραβεία απο το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, αυτό του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη καθώς και αυτό για τα καλύτερα Locations, το μυστηριώδες “The Waiter” του Στηβ Κρικρή με τον Άρη Σερβετάλη και τον Γιάννη Στάνκογλου, έρχεται στις αίθουσες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις 4 Απριλίου.

Σύνοψη

Ο Ρένος είναι ένας επαγγελματίας σερβιτόρος που οδηγεί μια απλή και ήσυχη ζωή, μοναχικός και σχολαστικός παρατηρητής με ιδιαίτερη αδυναμία στα φυτά. Η ζωή του όμως θα διαταραχθεί όταν θα βρεθεί αντιμέτωπος με την εξαφάνιση του γείτονά του, Μίλαν. Δύο σκοτεινοί χαρακτήρες, ο «Ξανθός» και η Τζίνα, μπλεγμένοι με τον Μίλαν, θα παρασύρουν τον Ρένο σε μια σειρά ακραίων γεγονότων. Ο Ρένος, αμφισβητώντας την ιερή καθημερινή του ρουτίνα, θα δοκιμάσει την ικανότητά του και την προθυμία του να αλλάξει τη ζωή του πάνω σε θέματα αγάπης και θανάτου. Σχέσεις θα δημιουργηθούν, μυστικά θα μοιραστούν και η εμπιστοσύνη θα αμφισβητηθεί. Θα μπορέσει ο Ρένος να ακολουθήσει;

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Το “The Waiter” είναι μια ιστορία εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα που βίωσα, ενώ ζούσα στη Νέα Υόρκη στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Η Ιστορία είναι μια σπουδή για ένα φανταστικό χαρακτήρα που θα μπορούσε να είναι ένας (αντι)ήρωας του Αλπερτ Καμύ. Εξερευνά την ιδέα του “πως και αν” ο άνθρωπος είναι διατεθειμένος να αλλάξει τον τρόπο ζωής του θυσιάζοντας την ασφάλεια της συνήθειας, όταν έρχεται αντιμέτωπος με ακραία γεγονότα που σχετίζονται με μια δολοφονία και ένα εγκεφαλικό έρωτα. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στη δημιουργία ενός μικρόκοσμου όπου όλα τα αισθητικά στοιχεία του περιβάλλοντος στο οποίο ήμουν εγώ εκτεθειμένος αναπροσαρμόζονται και οι φαινομενικά μικρές λεπτομέρειες βγαίνουν στην επιφάνεια και αποκτούν σημασία. Ένα ανεπαίσθητο μαύρο χιούμορ υπογραμμίζει τους διαλόγους, του Ρένου με τον συνάδελφο του, τον “Κεραυνό”.

Οι χώροι επίσης αντικατοπτρίζουν τον ψυχισμό του ήρωα και αναδεικνύουν μια επιπλέον διάσταση του ήρωα, υπογραμμίζοντας τις ιδιαιτερότητές του τονίζοντας την μοναχικότητα του μέσα σε ενα άχρονο τόπο – το καταπραϋντικό και αρμονικό σκούρο πράσινο του διαμερίσματός του γεμάτο από υγιή φυτά, τους συνήθως πολυσύχναστους δρόμους που είναι παράξενα άδειοι, το παραφορτωμένο και ελαφρώς παρακμιακό ζαχαροπλαστείο όπου επιμελώς προσδίδει πρότυπα ποιότητας και άνεσης.