Από ξενοδοχεία στην Καλιφόρνια και μοναδικά διαμερίσματα σε στυλ Hausmannian στο Παρίσι έως το Μουσείο Yves Saint Laurent στο Μαρόκο, οι δυο αρχιτέκτονες και συνιδρυτές του Studio KO, Karl Fournier και Olivier Marty, έχουν αφήσει το δικό τους αποτύπωμα στο χώρο του σχεδιασμού και της αρχιτεκτονικής.
Οι δυο τους γνωρίστηκαν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στο Παρίσι και ίδρυσαν το γραφείο τους το 2000. Έκτοτε, είναι μαζί στη δουλειά και στη ζωή και έχουν δημιουργήσει τη δική τους φιλοσοφία που βασίζεται σε συγκεκριμένες αρχές και χαρακτηριστικά. Έχουν σχεδιάσει προσωπικούς και επαγγελματικούς χώρους για γνωστούς ανθρώπους ανά τον κόσμο, μεταξύ των οποίων είναι: Francis Ford Coppola, Marella Agnelli, οικογένεια Hermès.
Η στενή τους συνεργασία με ανθρώπους από τον κόσμο της μόδας επισφραγίστηκε επίσημα το 2017 με τη δημιουργία του Μουσείου Yves Saint Laurent στο Μαρακές. Ένα μουσείο για την Υψηλή Ραπτική – που δημιουργήθηκε σε μια πόλη που για χρόνια αποτελούσε έμπνευση για τον αείμνηστο σχεδιαστή μόδας, στο οποίο ισορροπεί η κομψότητα με το avant-garde.
Οι δυο αρχιτέκτονες παραχώρησαν συνέντευξη στο Αμερικανικό τεύχος L’OFFICIEL Hommes USA Fall 2020 στην οποία μίλησαν για τα πιο γνωστά τους έργα.
NATHALIE NORT: Γιατί το Μαρόκο είναι τόσο σημαντικό για τα προσωπικά και επαγγελματικά σας ταξίδια;
STUDIO KO: Η αγάπη μας για το Μαρόκο ξεκίνησε όταν ακόμα σπουδάζαμε αρχιτεκτονική στο The École des Beaux-Arts στο Παρίσι. Λατρέψαμε τη χώρα, τα τοπία, το φως, τη ζεστασιά και μας δημιουργήθηκε η επιθυμία να εργαστούμε εκεί. Γρήγορα δημιουργήσαμε σχέσεις με ανθρώπους εκεί, όπως ο Jean-Noël Schoeffer, ιδιοκτήτης ενός καταλύματος. Για εμάς, το Μαρόκο αποτελεί τον τόπο που πολλά από τα πράγματα που θέλαμε περισσότερο, συνέβησαν εκεί.
NN: Αφού εγκατασταθήκατε στο Μαρόκο οι δύο σας ανακαινίσατε ένα αγρόκτημα. Μιλήστε μας γι’ αυτό.
KO: Η όμορφη αρχιτεκτονική της πλίθας στο εν λόγω κτίσμα διαβρωνόταν με τα χρόνια και δεν μπορούσαμε να το κοιτάμε χωρίς να κάνουμε τίποτα. Έτσι αποφασίσαμε να αποκαταστήσουμε το κτίριο. Στην τοπική αρχιτεκτονική της περιοχής, η προσοχή επικεντρώνεται στους εσωτερικούς του χώρους και στις Βορειοαφρικανικές παραδόσεις Berber. Το αγρόκτημα είναι ένα μαγευτικό μέρος με τη δική του ζωή, οπότε είχαμε την ιδέα να το κάνουμε ως κατοικία ιδανική για έναν καλλιτέχνη όπου η προσοχή του θα αποσπάται μόνο από τη σιωπή, τον ουρανό και την έρημο.
NN: Πώς συνδυάσατε αρχιτεκτονική και τέχνη για το Μουσείο Yves Saint Laurent;
KO: Αυτό το μουσείο είναι ένας συνδυασμός τέχνης και μόδας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, τα μουσεία κατασκευάζονταν με γνώμονα τη μόδα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη τι πραγματικά λέει η εκάστοτε μορφή τέχνης για τους σημερινούς καιρούς, τις ανησυχίες και τις κοινωνίες μας. Στο μουσείο YSL μπορείς να δεις την αναδρομική ιδέα ενός σχεδιαστή μόδας αλλά και την πρόοδο του μέσα στα χρόνια.
NN: Ποια κατεύθυνση ακολουθήσατε στο σχεδιασμό του;
KO: Κατεύθυνσή μας ήταν το έργο του Laurent. Τα αρχεία του Ιδρύματος – σχέδια, εικόνες, ταινίες – μας βοήθησαν να ανακαλύψουμε τον απίστευτο πλούτο του ταλέντου του, μια ακόρεστη περιέργεια που έφερε επανάσταση στην εποχή του. Μέσα από το μουσείο, ήταν επιθυμία του Pierre Bergé – πέρα από φόρο τιμής στον σχεδιαστή – να χρησιμοποιήθει το όνομα Saint Laurent και η δύναμή του ώστε να κάνει τους ανθρώπους να έρθουν πιο κοντά στον πολιτισμό. Για τους Μαροκινούς, η πρόσβαση στον πολιτισμό δεν είναι τόσο εύκολη. Λίγα μουσεία υποστηρίζουν την καλλιτεχνική αφύπνιση, αν δεν είναι ιστορική. Το όραμά του ήταν να καλωσορίσει διεθνείς και μαροκινούς καλλιτέχνες με προσωρινές εκθέσεις, συναυλίες, συνέδρια και ταινίες στο αμφιθέατρο. Ένα «άνοιγμα στην πόλη και στη ζωή» ήταν σημαντικό για τον Pierre.
“Η δουλειά μας πρέπει να είναι να φτάσουμε στο διαχρονικό και να μείνουμε μακριά από τις τάσεις. “
NN: Πιστεύετε ότι υπάρχει ένας εντερισμός του κόσμου μόδας σε αυτόν της αρχιτεκτονικής;
KO: Σε πολλές περιπτώσεις η δουλειά μας ως αρχιτέκτονες κυριαρχείται από τους σχεδιαστές μόδας. Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπουμε διάσημους στιλίστες/ designers να σχεδιάζουν τους εσωτερικούς χώρους εστιατορίων ή να δημιουργούν design αντικείμενα και συλλογές για το σπίτι. Εμείς δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε ρούχα. Είναι μια δουλειά την οποία δεν μάθαμε ποτέ. Καθώς η μόδα μπαίνει στον κόσμο των οικιακών ειδών, ένα άλλο ζήτημα που αντιμετωπίζουμε είναι ο ρυθμός, η σεζόν και η υποχρεωτική ανάγκη να ακολουθήσουμε τις νέες τάσεις, τα νέα χρώματα και τον αυξανόμενο καταναλωτισμό. Είναι τρελό που τα περιοδικά εσωτερικής διακόσμησης ακολουθούν τους ίδιους κανόνες! Η δουλειά μας πρέπει να είναι να φτάσουμε στο διαχρονικό και να μείνουμε μακριά από τις τάσεις.
NN: Πώς ήταν να δουλεύετε στο Flamingo Estate, τη βίλα στο Λος Άντζελες που σχεδίασατε για τον ιδρυτή του Chandelier Creative, Richard Christiansen;
KO: Πρόκειται για μια κατοικία περιτριγυρισμένη από σφηγκοφωλιές και οπωροφόρα δέντρα η οποία έχει τόσο μεγάλη δύναμη που ο Ρίτσαρντ την αγόρασε χωρίς καν να την επισκεφτεί. Αυτό είναι μεγάλο πράγμα. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του σπιτιού ήταν ένας γέρος που έζησε εκεί για 40 χρόνια με τη γκέι του συλλογή πορνό. Η κατοικία ήταν γεμάτη με διαφάνειες, ρολά ταινιών, αξεσουάρ και σετ – ένα απερίγραπτο χάος. Όταν ο Richard τελικά μπόρεσε να το αγοράσει, μας κάλεσε να δημιουργήσουμε τον «κήπο των απολαύσεων και των φαντασιώσεων».
NN: Ήταν ένα τρελό έργο ή ένα έργο για έναν τρελό άνθρωπο;
ΚΟ: Και τα δύο! Ο Ρίτσαρντ είναι ένα τρελό άτομο με την καλή έννοια. Είναι τόσο πρωτότυπος όσο και οι προσδοκίες του. Όταν συναντηθήκαμε είχε ήδη την ιδέα ενός Μπρουταλιστικού σπιτιού με φόντο την έρημο. Η δουλειά μας στο ξενοδοχείο Chiltern Firehouse στο Λονδίνο ήταν η αφορμή να γνωριστούμε.
Για το Flamingo Estate – ένα τριώροφο μείγμα στυλ και διαθέσεων- το σκυρόδεμα ήταν μια εξαιρετική επιλογή ενώ προσανατολισμένοι προς την ανατολή του ηλίου, δημιοργήσαμε και ένα δωμάτιο-σπα ως το αποκορύφωμα της ημέρας του Ρίτσαρντ, καθώς μας είχε εκμυστηρευτεί ότι κάνει τουλάχιστον δύο λουτρά την ημέρα (σ.σ. το νερό του μπάνιου επαναχρησιμοποιείται για τον κήπο).
Source L’OFFICIEL
