Η Margaret Atwood είναι ευρέως γνωστή για τα μυθιστορήματά της, συμπεριλαμβανομένων των The Handmaid’s Tale και Alias Grace, είναι επίσης ποιήτρια, δοκιμιογράφος, σκιτσογράφος, ακτιβίστρια για το περιβάλλον και εφευρέτης του LongPen (ενός βραχίονα που αποτέλεσε έναν τρόπο για απομακρυσμένη υπογραφή εγγράφων).
Η Margaret Atwood φιλοξενήθηκε στο Bon Appetit και συγκεκριμένα απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με το ιδανικό για εκείνη δείπνο.
Μπορείτε να φιλοξενήσετε τρία άτομα, φανταστικά ή πραγματικά, νεκρά ή ζωντανά για ένα Dream Dinner Party. Ποιοι θα ήταν στη λίστα σας;
Θα επιλέξω νεκρούς. Αν δεν προσκαλέσω μερικούς ζωντανούς ανθρώπους, θα ενοχληθούν πολύ. Εδώ είναι η λίστα μου: ο Graeme Gibson , ο σύντροφός μου για πολλά χρόνια, ο οποίος εκτιμούσε ένα ωραίο δείπνο. Πάντα μαγείρευε το κυρίως πιάτο και εγώ έκανα τα ορεκτικά, τη σαλάτα και το επιδόρπιο. Η Charlotte Brontë και ο Toni Morrison θα ήταν οι άλλοι δυο καλεσμένοι μου. Και οι δύο έγραψαν μυθιστορήματα με παράξενα πράγματα μέσα. Για τον Morrison, πάντα με ενδιέφερε ο τεχνικά ποικίλος τρόπος προσέγγισης των θεμάτων από μεριάς του. Οπότε το να τον “φέρουμε σε επαφή” με την Brontë, θα ήταν συναρπαστικό, μιας και θα συνατηθούν δύο αιώνες, 19ος και 20ος.
Τι θα υπάρχει στο μενού;
Θα ξεκινούσαμε με μια σαλάτα που θα περιλαμβάνει πορτοκάλια, αβοκάντο και αντίδια. Στη συνέχεια, ο Graeme θα έφτιαχνε ένα πιάτο με μπούτι κοτόπουλο, με τεράστια ποσότητα σκόρδου, κρεμμύδι και άλλα υλικά σε ένα μεγάλο Le Creuset, το οποίο θα κάλυπτε με ζύμη για να το σφραγίσει ερμητικά. Η ζύμη γίνεται αρκετά σκληρή. Είναι μια τελετουργική στιγμή να τη σπας με το σφυρί. Θα το σερβίραμε με πατάτες και πράσινα φασόλια. Για επιδόρπιο θα έφτιαχνα την αφράτη ψητή κρέμα λεμονιού από το The Joy of Cooking. Θα είχα βγάλει λευκή πορσελάνη (που ανήκε στον παππού του Graeme), κεριά και μερικά λουλουδάκια σε ένα κρυστάλλινο βάζο-μπάλα .
Η συζήτηση επικεντρώνεται γύρω από το νέο σας βιβλίο, τι θα ήταν αυτό;
Αυτές τις μέρες πιθανότατα θα ήταν ένα περιβαλλοντικό δοκίμιο. Ίσως ένα για τη βιολόγο Rachel Louise Carson και το πόσο προφητική ήταν. Με ενδιαφέρει το περιβάλλον και συγκεκριμένα με ενδιαφέρουν οι λύσεις. Αν θέλεις λίγη ελπίδα, μπες στο drawdown.org, το οποίο έχει πολλά δεδομένα και ιδέες για το πώς να αφαιρέσεις τα αέρια του θερμοκηπίου από την ατμόσφαιρα.
Ποιος είναι ο καλύτερος σύντροφος για φαγητό, ένας επιστήμονας ή ένας ποιητής;
Ξέρω πολλά για τους ποιητές, οπότε για μαθησιακή εμπειρία και μόνο, θα διάλεγα έναν επιστήμονα — αλλά εξαρτάται από το είδος. Όχι κάποιον φυσικό, σίγουρα. Οι φυσικοί δεν μπορούν πραγματικά να εξηγήσουν στους άλλους τι κάνουν. Θα μπορούσα να κάνω παρέα με ορνιθολόγους, ας πούμε, γνωρίζουν γενικά πράγματα για τους βιότοπους, τη βιολογία των πτηνών, τη μετανάστευση των πτηνών. Και πρέπει να φύγουν από την πεπατημένη για να βρουν πουλιά ή αντικείμενο μελέτης, επομένως είναι συχνά αρκετά τολμηροί.
Source | Bon Appetit
