Ο Καναδός φωτογράφος Matt Reichel φωτογραφίζει τη φυλή Huichol, στην ετήσια συγκομιδή του φυτού Peyote.
Η Wixárika, μια γηγενής φυλή από το Μεξικό, επιστρέφει στην έρημο Chihuahuan στη μεξικανική πολιτεία του San Luis Potosí κάθε χρόνο για να συλλέξει το “ψυχεδελικό” φυτό, peyote ή hikuri. Πρόκειται για έναν μικρό, ψιλό κάκτο καμουφλαρισμένο κάτω από τους θάμνους. Πρόκειται για ένα φυτό που αποτελεί τη “σωτηρία” τους, όπως λένε. Στα πλαίσια της ετήσιας αυτής δραστηριότητας οι προσκυνητές συμμετέχουν και σε θρησκευτικά τελετουργικά στο κέντρο του San Luis Potosí.
Η φυλή Wixárika, απλώνεται σε όλη την τραχιά περιοχή της οροσειράς Sierra Madre Occidental (οροσειρά κατά μήκος των συνόρων των πολιτειών Nayarit, Jalisco, Durango και Zacatecas στο κεντρικό Μεξικό) με εκτιμώμενο πληθυσμό 45.000 άτομα (Χουιτσόλ ή Wixáritari). Καλλιεργεί μια σειρά προϊόντων όπως φασόλια πράσινα, ντομάτες, τσίλι και σπιτικό τυρί. Μέσα στην κουλτούρα τους, το peyote είναι κάτι πολύ περισσότερο από έναν παραισθησιογόνο κάκτο. Οι Wixáritari πιστεύουν ότι το φυτό τους επιτρέπει να συνδεθούν με τους προγόνους τους και να αναζωογονήσουν τις ψυχές τους.
Κάθε χρόνο, οι κοινότητες της Wixárika κάνουν ταξίδια αρκετών εκατοντάδων μιλίων σε ένα ιερό μέρος που ονομάζεται Wirikuta, κοντά στη βορειοανατολική πόλη Matehuala. Υπάρχουν και γκρουπ ταξιδευτών – μετακινούμενοι με αυτοκίνητα, φορτηγά και λεωφορεία – υπό την καθοδήγηση ενός κορυφαίου σαμάνου οι οποίοι παρακολουθούν την διαδικασία.
*Σύμφωνα με το μεξικάνικο δίκαιο, μόνο οι αυτόχθονες ομάδες επιτρέπεται να συλλέγουν και να καταναλώνουν peyote. Λόγω της αυξανόμενης δημοτικότητάς του ως “ψυχαγωγικού ναρκωτικού”, τα ιερά αυτά εδάφη εξακολουθούν να απειλούνται – από drug τουρίστες, εταιρείες εξόρυξης και καταπατήσεις – και κατα συνέπεια μια βασική πτυχή της ταυτότητας των Wixárika βρίσκεται σε κίνδυνο.
Οι προσκυνητές χωρίζονται σε ομάδες με βάση τα προγονικά οικογενειακά εδάφη τους και κάθε ομάδα μπορεί να έχει πρόσβαση μόνο σε μια συγκεκριμένη περιοχή εντός της ερήμου Wirikuta. Πρέπει επίσης να λάβουν μια αρχική ευλογία στην πατρίδα τους πριν ξεκινήσουν το ταξίδι.
Οι γυναίκες φορούν ζωντανά χρώματα, ραμμένα φορέματα και μαντήλια που προστατεύουν τα μαλλιά τους από τον ήλιο.Οι άντρες φορούν λευκά πουκάμισα και παντελόνια, με κεντημένες απεικονίσεις ελαφιών και άλλων συμβόλων. Φορούν επίσης καπέλα με φαρδύ γείσο με φτερά από δαμάσκηνα.
Για να βρουν peyote, οι προσκυνητές πρέπει να ψάξουν ανάμεσα σε αγκάθια. Κατά τη διάρκεια της συγκομιδής, οι οικογένειες συλλέγουν κορώνες από peyote ή hikuri, τα οποία θα φυτέψουν ξανά όταν επιστρέψουν στα μέρη τους και θα καταναλώσουν σε τελετές καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους.
Τα φυτά από τη συγκομιδή της ημέρας αφήνονται να στεγνώσουν για μερικές ώρες στον έρημο αέρα πριν συσκευαστούν σε μεγάλες πλαστικές σακούλες.
Μετά από ταξίδι μιας εβδομάδας, επόμενη στάση είναι η περιοχή Bernalejos.
Η συγκομιδή παίρνει ώρες και γίνεται όλο και πιο δύσκολη καθώς ο ήλιος γίνεται όλο και πιο καυτός. Τα peyote “κρύβονται” κάτω από θάμνους καλυμμένους με αγκάθια ενώ μαζεύονται για όλα τα μέλη της οικογένειας ακόμη και για αυτούς που δεν μπορούσαν να κάνουν το ταξίδι. Κάθε οικογένεια μαζεύει έως και 150 κορώνες οι οποίες στη συνέχεια ξηραίνονται και ευλογούνται. Κατά τη διάρκεια της τελετής αυτής, κάθε προσκυνητής θα καταναλώσει μια μικρή δόση peyote.Το φυτό είναι απίστευτα πικρό.
Οι οικογένειες ξεκουράζονται για λίγο, αλλά δεν υπάρχει χρόνος για ύπνο. Αντ ‘αυτού, οι προσκυνητές τραγουδούν και χορεύουν για την καλή τους συγκομιδή.
Ο αρχηγός της ομάδας Mario Bautista ανέφερε: “Μας δόθηκε ένα ιερό δώρο από τη Μητέρα Γη και τώρα πρέπει να επιστρέψουμε σπίτι.”
Ο Matt Reichel είναι Καναδός φωτογράφος με έδρα τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό.
Source | The New York Times
