Η Ella Fitzgerald είναι ίσως η μόνη τραγουδίστρια γνωστή ως η Πρώτη Κυρία του Τραγουδιού ή Βασίλισσα της Jazz. Η καριέρα της διήρκησε 62 από τα 79 χρόνια που ήταν ολόκληρη η ζωή της.
Ο χαλαρωτικός τόνος, η γλυκύτητα της φωνής και ο άψογα συγχρονισμένος ρυθμός της, την βοήθησαν να ξεχωρίσει δίπλα σε φωνές όπως: Billie Holiday, Frank Sinatra, Dinah Washington, Louis Armstrong και Sarah Vaughan.
Στα 17 της χρόνια κέρδισε σε έναν τραγουδιστικό διαγωνισμό στο Apollo Theater στο Χάρλεμ. Κάπως έτσι έγινε η αρχή. Και όπως συμβαίνει σε πολλές των περιπτώσεων όπου ένα αστέρι γεννιέται, η τύχη ήταν με το μέρος της μιας και στο κοινό βρισκόταν ο Benny Goodman, Αμερικανός κλαρινετίστας και διευθυντής μιας jazz band , γνωστός ως ο «Βασιλιάς του Σουίνγκ». Υπήρξε γενναιόδωρος μαζί της και οι ευκαιρίες που της έδωσε ήταν αρκετές για να εκτινάξουν την καριέρα της πρωτοεμφανιζόμενης τραγουδίστριας.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές της δεκαετίας του ’60 η καριέρα της ήταν στο απόγειο της όπου της δόθηκε και ο τίτλος της Βασίλισσας της Jazz. Η κατάκτηση αυτή ήταν κάτι που μόνο εύκολα δεν ήρθε μιας και η περίοδος εκείνη στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν αρκετά δύσκολη για κάθε λογής μειονότητα. Καταλυτικό ρόλο, εκτός από το ταλέντο της, έπαιξε ο- jazz legend και μάνατζερ της- Norman Granz.
Υπήρξε στενή προσωπική φίλη με τον Φρανκ Σινάτρα και τη Μέριλιν Μονρό, η οποία την λάτρευε και επηρεάστηκε από εκείνη, όσο διαφορετικές και αν ήταν μεταξύ τους. Το Lazy είναι ένα τραγούδι που έχουν τραγουδήσει και οι δύο.
Σε αντίθεση με τους περισσότερους καλλιτέχνες της εποχής, η Fitzgerald απασχόλησε ελάχιστα τους δημοσιογράφους με την ιδιωτική της ζωή.
Ηχογράφησε πολλές σόλο ερμηνείες αλλά συνεργάστηκε και με θρύλους της εποχής όπως: Sinatra, Armstrong και Duke Ellington.
Από τα πιο γνωστά της τραγούδια είναι: Into Each Life Some Rain Must Fall, A-Tisket, A-Tasket, Dream A Little Dream of Me, Cheek to Cheek, Bewitched, East of the Sun (West of the Moon), Lady is the Tramp.
Έχει κερδίσει 13 βραβεία Grammy και το Grammy Lifetime Achievement Award το 1967.
Το 1996, η Fitzgerald έφυγε από τη ζωή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έφυγε στιγμή η χαρακτηριστική φωνή της από τις συνειδήσεις όσων αγάπησαν και αγαπούν τη Jazz.
