Φωτογραφίζει ο Ιωσήφ Αλεξιάδης
Γράφει ο Ιωάννης Μεκιάμης
Outfit H&M
Ο Έλληνας πρωταθλητής Brazilian jiu jitsu μιλά για αθλητισμό, υποχωρήσεις και επιμονή στους στόχους.
Πόσα χρόνια ασχολείσαι με τον αθλητισμό;
Από πολύ μικρή ηλικία. Για την ακρίβεια, όταν ήμουν οκτώ χρονών ξεκίνησε η επαφή μου με το ποδόσφαιρο.
Τι σε ώθησε ώστε να μεταπηδήσεις από το ποδόσφαιρο στις πολεμικές τέχνες;
Πάντα με εξίταρε η αδρεναλίνη που υπάρχει στα μαχητικά αθλήματα και μόλις είχα την πρώτη μου επαφή ξεκαθάρισε το τοπίο. Βρήκα αυτό που ήθελα να ακολουθήσω.
Έχεις ασχοληθεί με αρκετά πολεμικά αθλήματα, τι είναι αυτό που σε έχει κάνει να ξεχωρίσεις το Brazilian jiu jitsu από τα υπόλοιπα;
Το ότι δεν υπάρχει τέλος. Συνέχεια υπάρχει κάτι καινούργιο, κάτι που δεν έχεις δει∙ από μία τεχνική μέχρι μία αλληλουχία κινήσεων. Το ego killer που θα ακούσεις πολύ συχνά στις προπονήσεις σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, γιατί πρέπει να αποδεχτείς κάτι πολύ δύσκολο: δεν μπορείς να κερδίζεις συνέχεια. Θα βρεθεί κάποιος με καλύτερη τεχνική από εσένα και θα νιώσεις στα πέντε χρόνια ότι είναι η πρώτη σου μέρα. Εκεί είναι το πιο όμορφο κομμάτι. Να βλέπεις τα λάθη σου και να τα διορθώνεις, να μην τα παρατάς. Κάθε sparring στην προπόνηση και κάθε αγώνας σε φέρνει αντιμέτωπο πάνω απ’ όλα με τον κακό σου εαυτό. Όπως και στη ζωή, ένα μικρό λάθος ή μια στιγμή υπεροψίας μπορεί να σου κοστίσει ένα ολόκληρο τουρνουά, που προετοιμαζόσουν έναν ολόκληρο χρόνο. Σε μαθαίνει καθημερινά να σέβεσαι τους γύρω σου, τους συναθλητές σου, τους πιο αδύναμους και να μην εκμεταλλεύεσαι την εμπειρία σου ή την δύναμη σου σε βάρος αυτών, γιατί κάποτε ήσουν στην θέση τους.
Κάποιος που έχει παρακολουθήσει το Brazilian jiu jitsu, ως θεατής μπορεί να το θεωρεί επικίνδυνο, ισχύει η πεποίθηση αυτή;
Είναι πολύ σχετικό. Οτιδήποτε ξένο μας φαντάζει επικίνδυνο. Ένας πνιγμός, μία ρίψη φαντάζουν εξίσου επικίνδυνα στον θεατή όσο σε εμένα να τρέχω με 300 χλμ./ώρα στην Formula 1. Σε όλα τα σπορ, κάθε αθλητής για να φτάσει σε σημείο να παίζει αγώνες έχει γράψει ατελείωτες ώρες προπόνησης πριν και έχει μάθει να διαχειρίζεται την κατάσταση σε βαθμό που να μην υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού. Προσωπικά δεν έχω χτυπήσει σε κανένα τουρνουά και για να χτυπήσω θα έχω κάνει κάτι λάθος εγώ, όπως να με βάλει κάποιος αντίπαλος σε κάποιο κόλπο και να το δω εγωιστικά. Με λίγα λόγια να μην αποδεχτώ την ήττα μου και να προσπαθώ να ξεφύγω από μία κατάσταση που δεν γίνεται.
Έχεις διακριθεί πολλές φορές σε πανελλήνιο επίπεδο, πόσο σημαντική είναι η διάκριση για έναν αθλητή;
Είναι η ανταμοιβή κόπων μιας ολόκληρης σεζόν. Το βάθρο δεν συγκρίνεται με οτιδήποτε άλλο και αν έχω κάνει στη ζωή μου. Σου δίνει το πάτημα και το ψυχικό σθένος να κυνηγήσεις κάτι περισσότερο: να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι.
Έχεις διακριθεί επίσης και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, τι αποκόμισες από αυτή την εμπειρία;
Ότι θέλω κι άλλες διακρίσεις! Κατάλαβα ότι ακόμα δεν έχω κάνει τίποτα και ότι έχω απίστευτη δουλειά μπροστά μου για να μπορέσω να εκπληρώσω τους στόχους μου. Δεν είμαι ικανοποιημένος με τίποτα, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι. Η κατάκτηση ενός διεθνούς τουρνουά δεν σημαίνει κάτι. Η συνεχόμενη κατάκτησή του όμως, σημαίνει πολλά για μένα. Το να είσαι εκεί κάθε χρόνο και να μην φοβάσαι να κριθείς είναι το πιο σημαντικό από όλα.
Το Brazilian jiu jitsu, έχει αρχίσει να αποκτά κοινό στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Σε αυτό το διάστημα έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες υποδομές για την ενασχόληση με αυτό το άθλημα;
Κάθε χρόνο κερδίζουμε έδαφος και αποκτάμε περισσότερο κοινό. Τα δύο τελευταία χρόνια, στο πανελλήνιο που έγινε στο κλειστό Ν. Σμύρνης, «Αρτάκης», δεν υπήρχαν κενά καθίσματα. Καθόμασταν στο παρκέ. Σίγουρα έχουμε ακόμα τρομερά περιθώρια εξέλιξης. Το άθλημα είναι καινούργιο για τα δεδομένα της Ελλάδας, αλλά γίνεται πολύ μεγάλη προσπάθεια από την πλειοψηφία των σχολών, κάτι που δεν βλέπεις στα άλλα αθλήματα. Υπάρχει κοινή πορεία και πολύ καλή θέληση, ώστε να μπορέσουμε να φέρουμε το Brazilian jiu-jitsu στο προσκήνιο.
Ο αθλητισμός και ειδικότερα ο πρωταθλητισμός έχουν πολλά οφέλη αλλά απαιτούν και πολλές θυσίες, πόσο εύκολο είναι για ένα παιδί στην ηλικία σου να ακολουθεί τον απαιτητικό αυτό δρόμο;
Οι θυσίες είναι πολλές και ειδικά στην ηλικία μου που ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος. Ο πρωταθλητισμός είναι δύσκολος. Σε αντίθεση με τον αθλητισμό, στον πρωταθλητισμό σημαίνει ότι πληρώνεσαι. Στην Ελλάδα –με την εξαίρεση του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ- είναι τεράστιο θέμα το να πληρωθείς και κατ’ επέκταση να ζήσεις μέσω του αθλητισμού. Εκτός των προπονήσεων, δουλεύω και εκτός χώρου για να μπορώ να συμπληρώνω εισόδημα. Κάποια στιγμή ελπίζω να καταφέρω να ασχοληθώ ολοκληρωτικά με αυτό που κάνω ώστε να μπορέσω να το εξελίξω ακόμα περισσότερο.
Ποιοι είναι οι στόχοι σου για τα επόμενα χρόνια, τι ονειρεύεσαι να κατακτήσεις μέσω του Brazilian jiu jitsu;
Θα ήθελα να λάβω μέρος και να κατακτήσω όσα πιο πολλά διεθνή τουρνουά μπορώ, ώστε να κατακτήσω το παγκόσμιο πρωτάθλημα που γίνεται στην Αμερική και την λεγόμενη «Ολυμπιάδα των μαχητικών αθλημάτων», το ADCC (Abu Dhabi Combat Club). Μόλις κλείσω σαν αθλητής, θα ήθελα να μοιραστώ την αγάπη που έχω για το άθλημα και να κυνηγήσω μαζί με νέα παιδιά τους δικούς τους στόχους.
