Συνέντευξη: Κωνσταντίνος Δανός
Φωτογράφιση: Ιωσήφ Αλεξιάδης
Outfit: H&M
Στα πρώτα ανοιξιάτικα απογεύματα της πόλης, ο Δημήτρης Σαμόλης φωτογραφίζεται με background τον αθηναϊκό ουρανό καθώς μιλά για το δικό του… σύμπαν φτιαγμένο στα μέτρα του.
«Ένα σύμπαν στα μέτρα σου», αυτός είναι ο τίτλος του νέου και πολυαναμενόμενου άλμπουμ σου. Κάνε μου ένα intro γι’αυτό το… σύμπαν.
Κυκλοφόρησε στις 13 Φεβρουαρίου, έχει περίπου μήνες δηλαδή. Έχει μέσα 10 τραγούδια, εκ των οποίων τα 9 είναι δικά μου τόσο οι στίχοι, όσο και η μουσική. Το δέκατο, το κομμάτι «Φρόνιμα», έχει δική μου μουσική και οι στίχοι είναι του Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Μεταξύ αυτών, έχω ήδη ξεκινήσει να κάνω και live. Έχω κάνει 2, ένα στο Faust και ένα στο Σταυρό του Νότου και αναμένονται ένα ακόμη στο Faust και ένα στον κήπο του Νομισματικού Μουσείου στις 22 Ιουνίου.
Ποια είναι τα συναισθήματα, τώρα που κυκλοφόρησε ο δίσκος;
Επειδή είμαι λίγο εμμονικός με αυτά, είμαι ήδη στον επόμενο δίσκο. Έχω κάποιες ταχύτητες περίεργες. Αν μπορούσα μέσα σε δύο μήνες να βγάλω δίσκο, θα τον έβγαζα, κάτι που βέβαια δεν γίνεται. Επομένως τώρα με ενδιαφέρει περισσότερο το feedback από τα lives και το τι βλέπω από τον κόσμο εκεί.
Δούλευες καιρό τα κομμάτια του;
Όχι πάρα πολύ καιρό, περίπου ένα χρόνο. Όταν δηλαδή βγήκε το Μάιο το «Ατάρι» ήταν όλα τα κομμάτια τελειωμένα, έτοιμα απλά δεν είχαν ηχογραφηθεί ακόμα στο στούντιο.
Γιατί όμως βγήκε πρώτα το «Ατάρι»;
Μόλις το έγραψα αυτό το τραγούδι, είπα πως θέλω να είναι αυτό το κομμάτι με το οποίο ήθελα να συστηθώ στο κοινό. Δηλαδή να συστηθώ, όσον αφορά τον ελληνικό στίχο που έγραψα εγώ. Είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι για μένα και πολύ αγαπημένο. Και παρόλο που φοβόμουν το feedback για το τραγούδι αυτό, τελικά ήταν πολύ θετικό. Σε μερικούς ξένισε αρχικά, ίσως επειδή δεν «έπιασαν» αμέσως το χιούμορ που έχει από πίσω ο στίχος. Αλλά τελικά τους άρεσε, είναι ένα ελαφρύ, ποπ, όμορφο, χαρούμενο κομμάτι.
Μετά την επιτυχία που είχε στο κοινό το «Ατάρι», σκέφτηκες να γίνεις πιο «εμπορικός»;
Το εμπορικό κομμάτι, την εμπορική πτυχή των κομματιών, νομίζω πως την θέλουν όλοι οι καλλιτέχνες. Από εκεί και πέρα όμως, δεν νομίζω όμως πως μπορείς να ξεκινήσεις να γράφεις ένα τραγούδι με σκοπό να γίνει εμπορικό. Θα την πατήσεις σίγουρα. Βέβαια και το «Ατάρι» δεν είναι η «συνταγή» του εμπορικού τραγουδιού. Από τον τίτλο του κιόλας, είναι μια λέξη που ενδεχομένως κάποιες νεότερες ηλικίες να μην την ξέρουν καν. Μπορεί να είναι κολλητικό το κομμάτι, αλλά είναι σαν αποτέλεσμα κολλητικό. Δεν υπάρχει νομίζω η «συνταγή» του εμπορικού. Αν υπήρχε, όλοι θα έβγαζαν κομμάτια «φασόν».
Οι στίχοι που γράφεις σχετίζονται με δικές σου εμπειρίες ζωής;
Δεν είναι ακριβώς εμπειρίες μου. Για παράδειγμα το «Ατάρι», είχα απλά ένα ατάρι και έγραψα γι’ αυτό. Όμως από και πέρα, η ιστορία δεν είναι αληθινή. Ο τίτλος για μένα είναι το 50% του κομματιού. Κι έτσι, όταν μου ήρθε το ατάρι σαν λέξη, άρχισα να ψάχνω πώς θα μπορέσω να το κάνω τραγούδι. Ο τίτλος είναι το αγαπημένο μου σημείο σε ένα τραγούδι, είναι η ετικέτα που θα μπει.
Οι τίτλοι των κομματιών σου είναι αρκετά εναλλακτικοί και όμορφα προκλητικοί. Ξεχωρίζεις κάποιον απ’ όλα αυτά τα κομμάτια που έχεις γράψει;
Μου αρέσει πολύ το «Πορτοκαλί Μουστάκι». Η ιστορία γυρίζει γύρω από πορτοκαλί μουστάκι που σου μένει, όταν πίνεις χυμό. Θα ήθελα να το φιλήσω αυτό το μουστάκι!
Γενικά ο κόσμος σε κατηγοριοποιεί σε έναν πιο εναλλακτικό τομέα καλλιτεχνών. Πώς το ακούς αυτό;
Δεν είμαι εναλλακτικός. Το «Ατάρι» είναι εναλλακτικό κομμάτι; Δεν είναι. Νομίζω πως εναλλακτικό βαφτίζεις κάτι που σου φαίνεται διαφορετικό και δεν μπορείς να το εντάξεις στις ήδη υπάρχουσες κατηγορίες.
Πώς βλέπεις τα πράγματα στη μουσική σκηνή της Ελλάδας; Έχουμε έμπνευση, ταλέντα, μέλλον σε αυτή;
Νομίζω πως υπάρχουν και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Θεωρώ ότι έχουν αυξηθεί όχι τόσο οι τραγουδιστές αλλά οι τραγουδοποιοί. Έχουν αυξηθεί τα παιδιά που γράφουν τραγούδια. Για παράδειγμα, η Παυλίνα Βουλγαράκη και ο Στάθης Δράκος, που μου αρέσουν πάρα πολύ και οι δύο.
Ξέρω ότι δίνεις αρκετή σημασία στην εικόνα, στην εικόνα που συνοδεύει τουλάχιστον τις δουλειές σου. Πιστεύεις είναι σημαντικό ένα καλό μουσικό -και όχι μόνο- υλικό να προσφέρει και ωραίο θέαμα σε φωτογράφιση, clip;
Ναι, για μένα είναι πολύ σημαντική η εικόνα. Δεν θα μου άρεσε δηλαδή να βγάλω ένα δίσκο με μια τυχαία φωτογραφία. Είμαι από αυτούς που θα προσέξουν ακόμα και τη γραμματοσειρά σε μια εικόνα. Γι’ αυτό και είμαι πολύ χαρούμενος που το εξώφυλλο του τελευταίου μου δίσκου άρεσε πολύ. Θα μπορούσε να έχει παρεξηγηθεί από μερικούς αλλά τελικά δεν ήταν έτσι. Προσέχω και την παραμικρή λεπτομέρεια στις φωτογραφίες και τη διορθώνω. Αυτό που λέμε ότι ο «διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», για μένα ισχύει.
Το αντισυμβατικό και το προκλητικό είναι όροι που υπάρχουν στη φιλοσοφία σου;
Είμαι έτσι και σαν άνθρωπος. Η πρόκληση είναι επί τούτου και έχει όλες τις φορές συγκεκριμένο concept από πίσω της. Αλλά μου αρέσει να «σπάω» και τα συνηθισμένα. Από μικρός έτσι ήμουν, αυτά που δεν έπρεπε να πω, αυτά έλεγα. Κάπως με ιντριγκάρει όλο αυτό.
Πώς είναι η επαφή σου με το κοινό, με τον κόσμο που σε ακολουθεί πια; Θέλεις να έχεις επικοινωνία;
Ούτως ή άλλως είμαι επικοινωνιακός σαν άνθρωπος, δεν το κάνω μόνο επειδή είναι η δουλειά μου τέτοια. Έχω και αρκετούς φανς, με τους οποίους θέλω να αλληλεπιδρώ. Είναι απίστευτη αίσθηση. Κάτι που έχει γράψει εσύ στο σαλόνι σου, το τραγουδά στις συναυλίες μαζί σου το κοινό. Βέβαια και μέσα από τα social media μου αρέσει να αλληλεπιδρώ με το κοινό και απαντάω σε όλα τα μηνύματα που μου στέλνουν.
Με την υποκριτική;
Από τότε που τελείωσα από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού, δουλεύω σαν ηθοποιός. Αυτή την περίοδο μάλιστα είμαι στην παράσταση «Δεύτερη Φωνή» των Ρέππα-Παπαθανασίου στο Θέατρο Αποθήκη μέχρι και τις 9 Απριλίου.
Ανάμεσα σε υποκριτική και τραγούδι, τι ξεχωρίζεις;
Ιδανικά θα ήθελα και τα δύο. Το ένα να συμπληρώνει το άλλο δηλαδή. Στην Ελλάδα αυτό δεν το έχουμε και πολύ αυτό, οι περισσότεροι μου λένε πως θα πρέπει να επιλέξω κάτι από τα δύο. Στο εξωτερικό συνηθίζεται να είναι κάποιος και ηθοποιός και τραγουδιστής. Άλλωστε οι ηθοποιοί τραγουδάνε κιόλας, είναι μέρος της δουλειάς τους. Βέβαια είναι και λίγο πιο έντονο σε μένα επειδή είμαι και τραγουδοποιός, έχω το δημιουργικό κομμάτι, κάτι που δεν μπορώ να το αφήσω.
Πες μου την ιδανικότερη εξέλιξή σου, πώς δηλαδή θα ήθελες να συνεχιστεί αυτό το «ταξίδι» της μουσικής σου καριέρας;
Ιδανικά θα ήθελα να βγάζω δίσκους και να μεγαλώνει η «παρέα», να με γνωρίζει όλο και περισσότερος κόσμος και να αναγνωρίζει τη δουλειά μου. Επίσης σιγά σιγά θέλω να αρχίσω τις συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και κάποια στιγμή, εφόσον μπορέσω, να κάνω και συναυλίες εκτός Ελλάδας. Γενικά τα όνειρα δεν έχουν στοπ. Όπου μπορώ, θέλω να φτάσω.
