Quantcast

«The Nice Guys» με το δίδυμο Ράιαν Γκόσλινγκ – Ράσελ Κρόου

Μέσα στα τελευταία χρόνια που ασχολούμαι με τον κινηματογράφο πιο επαγγελματικά, έχω ακούσει διάφορους λόγους για τους οποίους μένουν δυσαρεστημένοι οι κινηματογραφόφιλοι/αναγνώστες, με πιο σημαντικό και σταθερό λόγο, αυτόν της έλλειψης πρωτοτυπίας στον Hollywood. Από εβδομάδα σε εβδομάδα, βλέπουμε μια σταθερή ροή ταινιών να καταφθάνει στους κινηματογράφους, από sequels, prequels, reboots, μέχρι και εντελώς νέες παραγωγές, χωρίς ωστόσο να καταφέρνει κάποια ταινία από όλες αυτές, να μας εκπλήξει ουσιαστικά.

Μέσα σε όλον αυτόν τον ανταγωνισμό της μετριότητας, από άποψη πρωτοτυπίας μιλώντας πάντα, υπάρχουν ωστόσο και κάποιες ταινίες, οι οποίες φαίνεται να διαφέρουν αρκετά από την υπόλοιπη μάζα. Όταν λοιπόν το κοινό καταφέρνει να εντοπίζει αυτού του είδους τις ταινίες και να διακρίνει μια διαφορετικού είδους τέχνη σε αυτές, τότε είναι που αρχίζει εμφανώς να τις υποστηρίζει, προωθώντας με αυτόν τον τρόπο και τη δική τους κουλτούρα! Μία τέτοιου είδους ξεχωριστή ταινία είναι και το ‘The Nice Guys’, η οποία όμως δεν κατάφερε να συγκεντρώσει και τόσο, την αγάπη και την στήριξη του κοινού.

Υπάρχουν αρκετές ταινίες που βγαίνουν κατά την διάρκεια του χρόνου και δεν τις αντιλαμβανόμαστε καν, αλλά για το ‘The Nice Guys’ τα πράγματα έπρεπε να είναι κάπως διαφορετικά μιας και το timing κυκλοφορίας της ήταν τέλειο. Ο κύριος ανταγωνισμός της ταινίας κινήθηκε μεταξύ των Angry Birds (ένα παιχνίδι στο κινητό, που έγινε ταινία) και της κωμωδίας-sequel Neighbors 2, με αποτέλεσμα να έπρεπε να ξεχωρίσει. Ακόμα και έτσι βέβαια, το κοινό δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται πολύ και παρόλη την έντονη προώθηση του στούντιο και των καλών κριτικών που απέσπασε η ταινία, το buzz ήταν πολύ περιορισμένο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η αλήθεια είναι ότι η Warner Bros. δεν έχει μερίδιο ευθύνης, μιας και έκανε ότι καλύτερο μπορούσε (από την κυκλοφορία μιας σειράς από trailers, μέχρι και την άμεση διαφήμιση της ταινίας), προκειμένου να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κοινού. Έτσι το ανησυχητικό και λυπηρό συμπέρασμα της όλης κατάστασης, είναι ότι ακόμα και αν το κοινό διαμαρτύρεται και απαιτεί περισσότερη ποιότητα και πρωτότυπο σενάριο, όταν τελικώς εμφανίζεται μια τέτοια ταινία μπροστά τους, περνάει απαρατήρητη.

Όσο και αν το γεγονός ότι το κοινό είναι δύσκολο να ξεχωρίσει ιδιαίτερες ταινίες σαν το ‘The Nice Guys’, είναι λυπηρό, υπάρχει ακόμα ένα στοιχείο που δυσχεραίνει την κατάσταση και οδηγεί σε ένα γενικότερο σοβαρό θέμα της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Τα τελευταία χρόνια, οι εταιρείες ρίχνουν όλο και λιγότερα χρήματα σε αυτού του είδους τις ταινίες, με αποτέλεσμα το κοινό να αποφεύγει συνειδητά να τις παρακολουθήσει. Αυτό συμβαίνει είτε επειδή ένα εισιτήριο στον κινηματογράφο, έχει καταντήσει ακριβή υπόθεση, είτε επειδή το κοινό αισθάνεται ότι είναι προτιμότερο να παρακολουθήσει τις μεγάλες μόνο παραγωγές στην μεγάλη οθόνη, αφήνοντας έτσι τις low budget ταινίες για την οθόνη του υπολογιστή τους. Κάπως έτσι έγινε και με το ‘The Nice Guys’, το οποίο δεν έλαβε την προσοχή που του άξιζε, μένοντας έτσι αρκετά πίσω στη λίστα του blockbuster.

Όπως και να κατέληξαν τα πράγματα, είναι προφανές ότι υπάρχει μια μεγαλύτερη πολιτιστική σημασία πίσω από την ταινία ‘The Nice Guys’, η οποία αφορά κυρίως τη στήριξη της μελλοντικής κινηματογραφικής βιομηχανίας. Παράλληλα βέβαια ο Shane Black, ο οποίος υπήρξε βασιλιάς στο είδος του, από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, φαίνεται ότι και σε αυτή τη ταινία έκανε το καλύτερο δυνατό του, επιτυγχάνοντας έντονες και κοφτερές ερμηνείες μεταξύ των χαρακτήρων.

Ας το πάρουμε επομένως ως πρόκληση και ας αφιερώσουμε λίγο από το φορτωμένο μας πρόγραμμα, προκειμένου να δούμε την ταινία και που ξέρετε…. Μπορεί και να την απολαύσετε τελικά!

Δείτε περισσότερα εδώ

More Stories
66c33f566926f62c821dc2b5f47f94f3
Ένα ατμοσφαιρικό διαμέρισμα στο Λονδίνο όπου δεσπόζει το βαθύ πράσινο
DIDÉE.GR